9. Aandacht verdelen

#facingfacts

Bram blijft prutsen, geen nieuws, ook geen goed nieuws. Max heeft een longontsteking. Hoge koorts. Hij komt niet eens uit zijn bed en ik heb hem ook niet een tijdlimiet voor filmpjes hoeven geven. Echt heel ziek dus. Iedere rechtgeaarde moeder zou kopjes thee zetten, beschuitjes smeren, beddengoed verschonen, etc.

Vroeger als de andere kinderen ziek waren, was ik heel bang. Omdat Bram geen diagnose heeft en epilepsie vanuit het niets kan beginnen en vaak start met koorts, kon je me dan opvegen. Wat dat betreft kon ik ze wel groot kijken. Groot zijn ze, ik ben inmiddels zelfs officieel de dwerg hier in huis. Maar als ze niet lekker zijn, zijn het gewoon mijn kleine guppen die verzorgd moeten worden.

Maar deze moeder was er niet. Ze was vandaag de hort op en pas om 20:00 uur thuis. De PCM was in de vergetelheid geraakt en ik werd met warrige flarden begroet bij thuiskomst. Het ging over school en een picknick niet op school, maar waar dan wel, daar waar hij net nog was en hoe hij nu al thuis kon zijn, of ik dat wist? De thermometer gaf 41,2 aan, gelukkig bracht de PCM die ik hem dwong te nemen en koude kompressen snel verlichting, 38,9 Daar komt hij de nacht wel mee door.

Ondanks wat sporen van schuldgevoel, had ik een leuke dag. Eerst fysio, dat deed pijn, maar helpt wel. 's Middags een leuke afspraak. Het blijft fijn om te horen hoeveel interesse er is voor onze ervaringen, inzichten en activiteiten met 2CU. Vol inspiratie gaan we terug naar de tekentafel.

Ik ga gauw naar bed want ik ben bang dat ik een onrustige nacht tegemoet ga en Max verdient net zoveel aandacht als ik Bram altijd geef. Ik hoop dat mijn mannetjes gauw weer fit zijn.

#NEAM2017