maandag 27 november 2017

27. Dank @GemLochem, ze vonden het heerlijk!


#facingfacts
Zo, nu heb ik jullie met genoeg intimiteiten van mijzelf en ons zorggezin opgescheept.  Jullie reacties zijn elke dag lief, meevoelend, meedenkend en hartverwarmend. Dank daarvoor. Ik hoop dat het meegeholpen heeft om weer wat meer inzicht te krijgen in het leven van een intensief zorggezin en in ons geval door een niet instelbare epilepsie. Ik hoop dat jullie begrijpen waarom wij aan de weg timmeren, er moet gewoon meer aandacht voor ons soort gezinnen komen.

Tijd voor wat leuks! Max is nog niet helemaal de oude. Hij is nog snel moe en buiten adem, maar toch zijn Josephine en hij zondag naar de Winter Efteling gegaan. Dat was een initiatief van het sociaal cultureel werk van de gemeente Lochem voor de mantelzorgers. Tot nu toe waren ze niet erg geïnteresseerd in de initiatieven, maar dit was een hit!

's Ochtends om een uur of 8 vertrokken ze in drie busjes. Een grote wens die in vervulling is ging, weer eens naar de Efteling. Iets wat we niet vaak hebben gedaan omdat het naarmate Bram groter werd ook lastiger werd. Het mooiste en leukste pretpark ever volgens mijn kinderen.

Om vijfuur kreeg ik een appje van Joos of ik de begeleidster kon melden dat ze te laat bij de bus zou zijn. Ze wilde zo graag in de grootste 8baan, maar moest een halfuur wachten en eenmaal in de rij kon je niet meer voor- of achteruit, aldus Joos. Fantastisch die mobiele telefoons, want ik heb idd de begeleiding geappt dat ze wat later zou zijn. Plichtsgetrouw als ze is, is ze toch op het laatst, net voor het instappen in de 8baan, uit de rij gestapt toen dat kon. Ik moet dit veel te lieve kind nog wel even leren om soms iets stouts te doen, bedacht ik me.

Ik heb een half uur van mijn leven verprutst met wachten...., een half uur, voor niets!!!
#NEAM17

Geen opmerkingen:

Een reactie posten