zaterdag 4 november 2017

4. Een gehandicapte jas

Met Bram gaat het vandaag stukken beter. Hij doet wat overdreven door alle Benzo's in zijn lijf. Alles beweegt en schud, zijn fles, zijn ledematen en zijn ademhaling die puft en zucht alsof hij hyperventileert. Dat is wel opletten bij het eten geven want voordat je het weet schiet er door al dat geheim en beweeg wat eten in zijn luchtpijp. Het is fijn om te zien dat hij overduidelijk uit zijn status is.

Het is Zaterdag en dan gaan de andere kinderen en hun sporten voor. Het is erg moeilijk om iemand te vinden die een aantal uur met Bram wil optrekken in het weekend, dus hij moet wachten op de rest voordat hij met zijn bad kan beginnen. Afspeellijst van zijn broer aan, alle discolampen en een fles chocomelk helpen hem de ochtend wel door.

Een aantal dagen geleden heeft Bram van zijn eigen geld voor het eerst een jas gekocht. Hij is 18 en dan krijg je als gehandicapte jongen een Wajong uitkering. Na aftrek van zijn vaste lasten zoals ziektekostenverzekering, inboedelverzekering (dure spraakcomputer, fiets, rolstoel, etc.), eigenbijdragen, eigenrisico, etc. blijft er niet heel veel over, maar voldoende om een echt hippe jas te kopen!

Op Facebook schreef ik dat ik hem nog gehandicapt moest laten maken, waarop de vraag kwam wat dat is. Vandaag heb ik de jas opgehaald bij een naaiatelier in Zutphen. Dit was de eerste keer dat ik daar heen ging en het was de eerste keer dat ze gevraagd werden om een jas waar de labels nog aanhangen stuk te maken en verbouwen, maar hij is goed geslaagd!

Voila dit is een gehandicapte jas, de nieuwe jas van Bram!

#facingfacts

#EpilepsyAwarenessMonth'17

Geen opmerkingen:

Een reactie posten