De entre op Groot Schuylenburg, nu onderdeel van 's Heerenloo. Niets zo ilustratief voor de zorg als deze foto volgens mij... |
Ik probeer te begrijpen hoe het is gekomen dat alle soorten zorg in Nederland op een hoop terecht is gekomen. Misschien ligt het antwoord in punt 4 van de Dikke van Dale :
ZORG (de; v(m); meervoud: zorgen)
1 zorgvuldigheid, aandacht; zorgzaamheid: zorg dragen voor
2 liefderijke bezorgdheid; bewaking, verzorging; bemoeienis: de zorg voor de
gezondheid; gezondheidszorg, welzijnszorg, zwakzinnigenzorg
3 gezondheidszorg: ik werk in de zorg
4 ongerustheid: geldzorgen hebben; dat zal mij een zorg wezen!, mij een zorg!
(ironisch) ik geef er niets om
ZOR-GEN (zorgde, heeft gezorgd)
1 zorg dragen: zorgen voor zijn gezin
2 op iets letten, toezicht houden: zorg dat je op tijd bent
GGZ, gehandicapten-zorg, zieken-zorg, poliklinische-zorg, palliatieven-zorg, tandheelkundige-zorg, opvoedkundige-zorg, ouderen-zorg, etc. etc. Het ligt allemaal op een en de zelfde hoop. Het is mij een raadsel hoe men met al deze verschillen, op deze wijze toch iedereen tot zijn recht kan laten komen en kwaliteit te waarborgen.
Om een voorbeeld te schetsen: mijn kind is goed voor ongeveer een ton aan zorg-geld (idd, ik begrijp ook niet waarom hij nooit wordt meegenomen als ik hem in een drukke winkelstraat buiten op de stoep laat staan. Zo'n kind doet meer dan een kilootje koper!) Velen vallen achterover als ik dat zeg, maar niemand vraagt zich af wat ik met dit geld voor Bram bijdraag aan overhead.
Het aantal mensen dat een graantje wil meepikken van die ton is schokkend. De directeur van de zorg-instelling waar Bram dagbesteding krijgt bv, die te weinig en te laaggeschoold personeel inzet op de groepen omdat er niets van de budgetten overblijft nadat het allemaal op een hoop is gestort en de enorme overhead aan zorg-managers en externen zijn betaald.
Onder de ouders die nu heel hard roepen om aandacht voor de bizarre plannen van dit kabinet, zitten er ook zeker een aantal die in de problemen komen met hun overhead als alle plannen doorgaan en ook dat vertroebelt. Er zijn hele gezinnen afhankelijk geworden van de PGB's. Uit ervaring weet ik dat de zorg voor je gehandicapte kind een hele dagtaak kan zijn en dat ernaast ook nog werken een enorme uitdaging kan zijn. Daar tegenover staat dat mensen die normaal minder dan modaal zouden verdienen zich het salaris van een redelijke zorg-manager toe kenen. Persoonlijk vind ik dat ze beiden teveel verdienen voor wat ze doen!
Huur, Hypotheek, auto en vakanties, zelfs dagelijkse boodschappen en afschrijving van meubilair door intensief gebruik, worden soms bekostigd uit zorg-budgetten. Zo heeft de bank er bij ons jaren geleden ook op aangedrongen om Bram zijn budget mee te laten wegen in een hypotheekaanvraag. God zij dank hebben wij daar toen niet voor gekozen, maar anders had Bram nu niet kunnen wonen waar hij nu woont. Dan had hij koste wat kost thuis moeten blijven wonen, zelfs als dat zou betekenen dat de zorg niet meer optimaal voor hem zou zijn. Wat een last voor zulke kleine schoudertjes.
Soms is geld het motief geworden van iets dat met alle goede bedoelingen ontstaan is en dan moet er idd iets gebeuren. Geld mag alleen niet het enige motief zijn om iets te onderzoeken. Iets in het systeem werkt niet en zeker niet. Wie gaat dat nou eindelijk eens echt onderzoeken en met 'echt' bedoel ik zonder enige belangenverstrengeling?