…..I messed up yesterday. I used the
wrong words. Reacted the wrong way. I
spoke when I should have listened, walked when I should have waited, judged
when I should have trusted, indulged when I should have resisted, I messed up
yesterday. But I'll mess up more if I let yesterdays mistake sabotage today's
attitude. Today's a new life. I’ll try again to live it well…..
Diplomatiek ben ik niet van nature, nooit geweest. Er
plukken momenteel zoveel negatieve zaken aan mijn ziel dat ik, zo blijkt, soms
wat ongenuanceerd uit de bocht vlieg. Volkomen onbedoeld weet ik de verkeerde
snaar niet alleen te raken, maar blijkbaar ook nog eens heel strak te trekken
en hem dan net als het pijn doet los te laten.
Juist ingezet zou deze eigenschap nog nut kunnen hebben,
maar ik ontbeer momenteel ook nog eens de vaardigheid om hem juist in te zetten
en weet een hoop mensen tegen me in het harnas te jagen door blijkbaar op hun
ziel te stappen.
Over het algemeen kan ik daar niet zo mee zitten en snap ik
niet waarom men er voor kiest mijn woorden negatief uit te leggen. Zeker als
daar geen enkele reden toe is, dan is het zelfs flauw.
Het aller ergste vind ik het om te zien dat mijn arme
dochtertje precies deze zelfde eigenschap van mij lijkt te hebben gekregen of over
te nemen. Zet haar onder druk en ze zegt precies dingen die fout overkomen bij
de ander en net als ik wordt ze dan genadeloos aan de kant gezet, of nog erger,
uitgekotst.
Haar bedoelingen zijn net als die van mij, helemaal niet
slecht, waarom zien ze dat nou niet?