20. Boos en onredelijk

#facingfacts

Ik was boos en onredelijk in mijn boosheid. Ik heb geleerd dat het dan beter is om mijn mond te houden, iets opschrijven is dan ook niet goed. Ik heb gisteren de hele dag met mijn telefoon aan mijn hand geplakt doorgebracht. Ik zou begin van de middag nl gebeld worden. De middag ging voorbij, de avond kwam en leek ook weer weg te gaan, maar om 21:40 werden we gelukkig alsnog gebeld.

De dokter bood haar excuses aan en een plan voor de volgende dag. Dat was fijn. Ik was wat minder boos en ging wat rustiger slapen...

Ik merk hoe veel ik kan hebben als het gaat om dingen die niet goed gaan rond Bram. Dan wordt het soms zelfs een sport om het tegendeel te bewijzen. Zo beweerde men geen nieuwe koppelstukjes te kunnen leveren die makkelijk zijn om voeding in bolussen te geven. Een koppelstukje met Kathetertip ipv schroefdraad en van 60 cm lang. Nou, hij wordt nog wel geleverd (had ik van een twittervriendin gehoord) dus ik wilde ze hebben. Ik wil nog net niet zeggen dat ik daar energie van krijg, maar ik bijt mij er wel zonder te twijfelen in vast.

Maar ik merk ook hoe weinig ik kan hebben als er behalve Bram dingen, nog meer niet goed gaat. Zoals een Max die maar niet beter wordt, dokters die je weg sturen alsof je gek geworden bent. Als ik gek geworden ben moet je me juist de straat niet op sturen, zeker niet met een ziek kind!!

Ik ben bang dat het 't gevolg is van 19 jaar stress en onzekerheid. Rond Bram is dat een gegeven, maar de rest moet blijven staan, als een huis, anders ga ik wankelen en daar heeft niemand iets aan...