De één na laatste dag van deze epilepsie awareness reeks van dit jaar. 29 verhalen, de hele maand november in 2016 met Bram.
Wat ik morgen ga schrijven weet ik al in grote lijnen want het zal een rare dag zijn. Vandaag is niet heel enerverend. Bram had een goeie dag toen hij begon en op de dagbesteding ook, maar kwam beroerd thuis. Bomvol aanvallen en zonder contact te maken en niet te doorbreken. Bram ligt dus in zijn bed, stoned van de medicatie, lampjes aan, tandjes gepoetst. Morgen nieuwe dag, nieuwe kansen...
Wat zich wel heeft laten doorbreken (door twitter) is de enorme paarse krokodil rond de verhuizing van zijn hulpmiddelen.
Ik werd vandaag weer gebeld door de Welzorg en het ziet er allemaal positief uit! Zowel zijn rolstoel als de fiets worden overgenomen door de nieuwe gemeente!! Én de Welzorg heeft zoals door mij gevraagd, alle bureaucratische onzin uit handen genomen en werkelijk 'Diensten verleend'! Top! Bovendien hebben de gemeente Apeldoorn en de gemeente Lochem zich ook beiden gecommitteerd om het nu, maar ook in de toekomst netjes te regelen en ook dat is goed nieuws!
Ik hoorde al mensen fluisteren, zou het echt veranderen...?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten