Ruim een halve maand thuis. Nog lang niet alles geregeld, maar daar heeft Bram gelukkig geen weet van. Heel even dacht ik dat hij het huis miste, maar ik geloof dat dat wel meevalt en voor ons geldt het zelfde. Gelukkig voor Bram komt er in de vorm van PGB-er elke week één van de lieve dames hier een ochtend helpen zorgen.
Bram geniet van de aandacht, gezelligheid en goede zorgen en ik heb tijd om iets af te maken te telefoneren, boodschappen te doen, of helemaal niets, afhankelijk hoe mijn pet staat en dat is fijn!
Het is grappig om te merken dat ik natuurlijk blij ben om te horen dat het iedereen goed gaat, maar ik merk ook dat het al op afstand staat en eigenlijk geen onderwerp is. Onze blik is naar voren gericht. We richten ons op het bemachtigen van Cannabis want het is duidelijk dat het iets bijdraagt. We richten ons ook op de Tobii spraak computer wat natuurlijk een enorme uitdaging is. Ik doe elke dag boodschappen met Bram, ipv het grootste deel in één keer. Op de fiets. Met kar en rolstoel slinger ik zo goed en zo kwaad als dat gaat langs alle obstakels die bij de feestdagenopstelling in onze super horen, #jekomternauwelijksmeerin. Er wordt gestaard, gekeken, geërgerd omdat we in de weg zitten/lopen, of ongegeneerd botsen. We trekken ons er niets van aan, rechten onze rug en zoeven terug over de lanen, Bram hijgend en wapperend in de wind. Dus geef ze eens ongelijk, ik zou ook staren, wat een circus, wat een vrolijkheid en dat allemaal op 1 fiets
😁We hebben het goed. Ondanks dat we zeker opzoek zullen gaan naar meer PGB-ers om de zorg mee te delen, genieten we van zijn vrolijke momenten, de lijntjes die kort zijn en gewoon zijn aanwezigheid.
Geen idee hoe het is over 6 maanden of een jaar, ik beloof jullie het eerlijk te melden, maar het lijkt goed zo!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten