dinsdag 1 november 2016

#dareto2016 - Dag 1


Vandaag is het 1 november 2016, de eerste dag van de epilepsy awareness challange, maar ook de eerste dag na Bram zijn privé Brexit. Na 4 jaar Apeldoorn, nu weer thuis. Een dubbele uitdaging dus!
Los van al het regelwerk waarover deze maand vast meer, is het ook weer even wennen. Bram kwam de afgelopen 4 jaar gewoon elk weekend thuis, dus we zijn niet de hele routine kwijt, maar in het weekend komt er geen bus om hem op te halen waarvoor hij klaar moet staan inclusief broodtrommel, medicatie, extra pak luiers, 2 sets schone kleding omdat eigenlijk die luiers helemaal niet doen waarvoor ze bedoeld zijn. En dan heb ik het nog niet over het wassen, aankleden, scheren, ontbijt, de fles en zijn medicijnen! In het weekend slaapt Bram lekker uit en doet Alfred hem uitgebreid in bad. Maar niet vandaag, want vandaag is het dinsdag 1 november!
De grap is dat als je alle tijd hebt om Bram rustig aan te kleden, dan is het niet makkelijk (hij doet namelijk precies wat je niet wil dat hij doet) maar wel te doen. Als je Bram probeert aan te kleden onder tijdsdruk, dan is het niet te doen.
Vanmorgen voelde ik die tijdsdruk en dat heb ik geweten. Natuurlijk draaide Bram zich telkens op zijn zij weg van mij, wanneer ik hem op zijn rug wilde hebben. En uiteraard kreeg hij een knoepert van een aanval en draaide als bonus een dikke drol net nadat ik hem gewassen had en in een skinny jeans (met knoopgulp!) had gehesen. Ik geef toe, 1 seconde heb ik overwogen om te doen alsof het tijdens de busrit was gebeurd, maar kon het niet over mijn hart verkrijgen.
Het is gelukt! Om 8:10 kwam de bus en Bram stond al op de oprit te genieten van de frisse lucht. Hij was iets later zei Jan de chauffeur, er was een ander kindje ziek. Dus nu weet ik het, donderdag a.s. gaan we voor de herkansing, 8:00 uur scherp, klaar staan bij het hek.
Het is een sociaal gebeuren zo 's ochtends vroeg, ik groet een paar vroege wandelaars met hun hond(en), kus Bram, zwaai en ga naar binnen om alles op te ruimen wat ik in mijn zoektocht tussen zijn spullen uit Apeldoorn en wat we al hadden, overhoop heb gehaald. Alle logica ten spijt, mijn logica tijdens het inruimen houdt geen stand, ik moet opzoek naar het nieuwe praktisch. Ik moet zorgen dat ik van twee inboedels weer eentje maak....

Geen opmerkingen:

Een reactie posten