Iedereen geniet van de beelden van een heldere Bram. Ik koester die beelden ook. In die beelden zie ik weer heel even het mannetje van weleer en ze zijn mijn inspiratie om telkens weer door te gaan.
Toch maken ze me ook verdrietig. Niet alleen het missen, maar vooral omdat alles en iedereen gericht is op dit soort momenten. Deze momenten wil men dat ik meer zou tonen, maar die zijn echt heel zeldzaam. Deze mooie momenten moeten de pijn verzachten. Niet alleen mijn pijn, maar van alle mensen die zich machteloos voelen. Maar die mooie momentjes zijn nog geen 10% van zijn leven. Al die andere momenten, die andere 90%, daar is iedereen al jaren klaar mee. Familie, vrienden, behandelaars, zorgkantoor, gemeente, etc. Maar juist dat is zijn leven. Dat is onze werkelijkheid..
Dat is #ZEVMB.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten