Iedereen heeft het over een zorginfarct. Alle ogen zijn gericht op de ziekenhuizen. Mijn ogen zijn gericht op wat collega ouders schrijven. De een na de ander wordt besmet, vaak door de jonge kinderen in het gezin die naar school gaan en niet ingeënt kunnen worden. Maar ook de dagbesteding is een kwetsbare plek. De ene na de andere locatie sluit. Ouders blijven alweer thuis werken omdat de kinderen opgevangen moeten worden.
Zorgmedewerkers die middels #PGB bij de gezinnen thuis werken, blijven weg uit angst besmet te raken. De druk is overal hoog en bij geval van zieke gezinsleden nog hoger. Ook als de ouders ziek worden, gaat de zorg gewoon door…
Een alleenstaande zorgouder schrijft dat zij #Corona heeft en zich niet lekker voelt. Wel 20 mensen bieden heel lief aan om boodschappen te doen, maar niemand biedt aan om even 2 uurtjes de zorg over te nemen zodat ze kan rusten. De zorg gaat 24/7 door. Er is natuurlijk geen ontsnappen mogelijk en al snel test haar ZEVMB dochter ook positief voor Corona. We houden ons hart vast dat het met een sisser af mag lopen..
Mevrouw Kaag Schrijft na de persco: “Een forse stap terug. Dat is even slikken voor ons allemaal, maar oh zo noodzakelijk om onze gezondheid te beschermen en de zorg zo veel mogelijk te ontzien. We doen dit samen. Gelukkig blijven de theaters en sportclubs open. Cultuur en sport zijn onze levensaders
Zorgouders van kinderen met #ZEVMB kennen hele andere levensaders, maar dat is wat niemand ziet..
Op de dag dat Nederland voor het eerst in #lockdown ging, was de première van ons filmpje "wat je niet ziet”. Het blijft indrukwekkend en kan niet genoeg getoond worden. Er is zoveel wat je niet ziet…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten