Vandaag zijn de Global People Awards 2021 en Vanessa hoort tot de genomineerden. Ik zit vol trots naar haar te kijken terwijl ik dit schrijf. Ik spot haar met gemak tussen alle mensen in de zaal. Ze ziet er prachtig uit! Ik kan me nauwelijks voorstellen hoe Vanessa zich opgroeiend in NL heeft moeten voelen.
Toen ik haar ontmoete had ze net besloten haar werk op te geven, het was allemaal niet te bolwerken met de zorg voor Thijmen. En hoe herkenbaar ook, ik heb haar per direct getracht te overtuigen die periode zo kort mogelijk te houden. Als geen ander weet ik hoe ingewikkeld het is om werk en zorg thuis te combineren, maar ik weet ook uit ervaring hoe je aan de rand van de maatschappij gezet wordt als ‘zorgmoeder’ en hoe moeilijk het terugvechten is.
Vanessa heeft keihard gewerkt, maar zoals Vijai Hoeblal (mede genomineerde) ook zegt, het moet je ook gegund worden. En dat wordt het Vanessa gelukkig.
Ze wist de zorg voor Thijmen en een slim en zorgefficiënt huis te realiseren in de buurt van haar ouders die fantastisch helpen en baande zich een weg terug naar de top. Ze coachte zelfs deze grijze zorgmoeder uit het oosten, na 20 jaar intensief zorgen, vrijwilligerswerk en lobbyen in politiek Den Haag, weer terug op de arbeidsmarkt. Dat vertrouwen had nog niemand mij in al die jaren gegeven.
Ik hoop dat anderen haar inspirerende 4 minuten pitch voor de Global People Awards ook gehoord hebben. Ik glim van trots en hoop natuurlijk dat Vanessa wint, maar zo niet, voor mij heeft ze hoe dan ook met vlag en wimpel gewonnen.
Ik kan me geen beter rolmodel bedenken!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten