De vakantie begon niet goed, daarna werd Max ook nog eens echt ziek, maar gelukkig was ook hij op tijd beter om 1e kerstdag te genieten van een kerst gourmet met mijn zusje en familie en daarna ons tripje naar Zurich.
Boodschappen doen was nog even spannend. Overal sneeuw en sneeuwduinen. Zonder sneeuwbanden en met achterwielaandrijving, niet eenvoudig! De weg naar Lochem duurde 2 x zolang. Halverwege heb ik overwogen om terug te keren, maar de weg terug was net zo naar als verder rijden en dan had ik nog altijd niet de gewenste boodschappen, dus we gingen dapper verder!
Josephine was uit logeren bij mijn zusje en haar nichtje. 3 nachtjes, helemaal alleen voor het eerst. De laatste avond, kerst avond werd ik gebeld: Met Josephine……. Heb je een gezellig kerstdiner gehad? Ja…… (een heel klein piepstemmetje) En ga je lekker slapen nu? Ja……. Is het gezellig? Ja……. Mis je ons schatje? Ja…….. Maar je komt morgen al thuis, denk je dat je het nog 1 nachtje kan volhouden? Ja…….. Ga je dan nu lekker in je bedje liggen? Ja……. Dag liefie, dikke kus! Ja…….
Ondanks dat de voorbereidingen voor het kerstdiner wat vertraging hadden op gelopen, hebben we toch een heel gezellige avond gehad en de volgende dag na een hele hoop hectiek zijn we vertrokken naar het Zurich, de honden in de goede handen van de broer en schoonzus van Alfred achter latend en Bram in de goede zorgen van de oppas en zijn familie!
Ondanks de gladheid, de sneeuw en het, voor ons watjes, lange eind rijden, hadden we een goede reis. De kinderen die altijd geld eisen van Alfred als hij te lang slaapt hadden diep respect en hoeven nooit meer geld. Het idee dat papa dat hele eind rijd om hen voor het weekend te bezoeken, diep respect groeide…….
In Zurich was het even slikken, wat een gezelligheid, NOT!! Pa heeft een mooi appartement, met een driepersoonsbank (wij waren natuurlijk met zijn vieren) een lamp, een twijfelaar, een mes, een glas, een vork, een lepel en een fles cola….. Joos en ik hebben een luchtbed gedeeld, Alfred en Max de twijfelaar.
De volgende ochtend was er een natte grauwe dag die door de ijzeren rolluiken naar ons keek. Toen we ook nog eens geen ontbijtje konden vinden, moesten we even ons best doen om de juiste stemming te vinden, maar een lunch bij Sprüngli deed wonderen!
We hebben alle verdiepingen van de grootste speelgoedwinkel aldaar drie keer bekeken, (sneeuw) laarzen gepast en gekocht en alle kerstverlichting in de straten en de etalages bewonderd. ’s Avonds hebben we gegeten in de stamkroeg van Alfred, om de hoek bij zijn huis. De volgende dag hebben we de skigebieden in de directe omgeving bewonderd en dat valt niet tegen. Het ging als een dolle sneeuwen toen wij net boven waren, dus skiën wordt een andere keer, maar het was leuk om te zien dat je zo dicht in de buurt echt kan skiën! De kids hebben zich kostelijk vermaakt in het dikke pak verse sneeuw. Later die middag hadden we nog een Afspraak met een vriendin van Alfred, waar we een hapje mee hebben gegeten in de stad.
De dag daarop zouden we naar één of andere mooie kerk gaan met een leuk kinderwandelpad, maar gelukkig hebben we eerst even gebeld of een vriendin van mij die net buiten het Zurich woont thuis was en het gezellig zou vinden als we langs kwamen. Ja ze was thuis en we waren van harte welkom!!
Deze vriendin ken ik uit mijn studententijd. Zij is met haar man en inmiddels twee kinderen, gaan rondzwerven voor zijn job en nu voor de tweede keer neergestreken in Zwitserland. Het was heerlijk haar weer te zien. Het is leuk om te ontdekken dat je met sommige mensen zo’n band kan hebben dat je ook na jaren zo de draad weer oppakt. Meestal is het eerst aftasten en wat oppervlakkig, in dit geval helemaal niet. Nadat het ijs gebroken was bij de kinderen hebben die ook een heerlijke dag beleefd. Met name de jongetjes waren uit het zelfde hout gesneden! Het was oer gezellig, THANKS!
Na een ‘kleine’ buts en een heerlijke kaasfondue zijn wij weer naar de stad getogen. Spulletjes ingepakt om de volgende dag weer huiswaarts te gaan.
Na een goede reis werden wij hartelijk ontvangen met heerlijke groentesoep, door de honden, de huis-, honden-, en Bram- oppassen en last but not least, Bram zelf!
De vakantie zat er weer op, nu onze draai weer vinden en uitkijken naar een volgend bezoek aan Zwitserland……….
Geen opmerkingen:
Een reactie posten