Inmiddels bijna een jaar geleden schreef onze Copiloot onderstaand verzoek tot onderhoud en/of vervanging van versleten hulpmiddelen. Sommige zijn inmiddels 20 jaar oud..
"Beste mevrouw van de WMO,
Is het een beetje uit te houden met de warmte?
Afgelopen periode was het voor Bram en zijn familie ook pittig. Nu het iets koeler gaat worden en Corona weer wat meer contact met derden (met maatregelen) mogelijk maakt zijn er wat verzoeken over onderhoud en vervanging van eerder toegewezen hulpmiddelen.
Graag zouden we daar waar mogelijk onderhoud op laten plegen of het hulpmiddel vervangen.
Een aantal hulpmiddelen zijn over hun levensduur heen en een aantal zijn verstrekt maar er is geen onderhoud vanuit WMO op gepleegd. Dat levert nu een problemen op.....etc. "
zondag 16 augustus 2020 11:21
Geen van de hulpmiddelen die wij in huis hebben zijn luxe artikelen. Niks is high end of innovatief, ze zijn stuk voor stuk een slecht onderhouden noodzakelijk kwaad, monsters die ons ondersteunen in een zorgtaak die je niemand toewenst.
Telkens, net voor het verstrijken van de termijn kwam er weer een berichtje van onze WMO consulent. Iets met covid19, huisbezoek, lastig, uitzoeken, onduidelijkheid in het dossier, etc. Er was telkens een excuus, nooit een telefoontje. Het toonbeeld van totale desinteresse. Tot twee keer toe heb ik op het punt gestaan om de WMO in gebreke te stellen, tot twee keer toe heb ik toch weer getracht het via andere routes onder de aandacht te brengen om het niet tot een escalatie te laten komen. De persoon die een aantal jaar geleden door de gemeente was aangesteld om orde op zake te stellen is inmiddels vervangen en ik moest het een kans geven, hielp een raadslid mij om mijn rust bewaren. De burgemeester en wethouder waren op de hoogte van het falende beleid, de complete mailwisseling in hun bezit en dan toch het uitblijven van een reactie.
Nadat in 2018 een aanvraag van een tillift was geëscaleerd in doffe ellende is elke contact met de WMO sindsdien ontaard in machtsvertoon. De vervanging van de rolstoel heeft meer dan 2 jaar moeten duren. 2 medisch adviesbureau's werden geconsulteerd en vele tranen hebben er gevloeid. Beide escalaties zorgden voor veel spanning. Een onwelkome gast in ons toch al overbelaste gezin.
Uiteindelijk heb ik de brief gestuurd en de gemeente in gebreke gesteld. Van de Wethouder en de Burgemeester die de brief ook ontvingen, heb ik niets vernomen. Wel hadden we binnen 7 werkdagen een telefoontje van de jurist. We kregen een 'sorry het had nooit zover mogen komen' en een nieuwe medewerker op het dossier. Een gesprek volgde ook snel. En natuurlijk de vraag of ik zo spoedig mogelijk de ingebrekestelling in wilde trekken?
Gedoe met de WMO is afschuwelijk. Wij zijn totaal afhankelijk van hun inlevingsvermogen en welwillendheid om de zorgvraag van Bram goed te zien en te willen ondersteunen. Iedere gemeente hanteert een eigen beleid en zeker in kleine samengestelde gemeenten kan een grote zorgvraag zoals die van Bram, moeilijk invulbaar zijn en hard op het budget drukken. Ik snap hoe het gebeurt en waarom het gebeurt, ik begrijp alleen niet hoe je burgers keer op keer zo in de steek kunt laten. Onze vraag is nu gelukkig weer opgepakt. De WMO houdt 10 slagen om de arm en 'goedkoopadequaat' is nog steeds de zin die het meest uitgesproken wordt. Soms anders geformuleerd: 'We zullen kijken of dit binnen ons aanbod valt...'. Dat hoort er nu eenmaal bij. Ik neem het de consulent dan ook niet kwalijk. Ik ben blij dat er beweging is en het is een vriendelijk en welwillend mens.
Maar met verwondering blijf ik me afvragen waarom het telkens zo ver moet komen. Uit naam van de burgemeester en wethouders kreeg ik van de jurist onderstaand bericht. Het enige wat in mij opkomt na het lezen van de brief is spijt dat ik de 'ingebrekestelling' heb ingetrokken. Kun je een gemeente ook in gebreke stellen voor het ontbreken van compassie en enig empathie met een ernstig kwetsbare burger?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten