Met veel aandringen van onze kinderarts en weerstand
van mijn kant heb ik een paar maanden geleden een afspraak gemaakt met de palliatief
verpleegkundige van het regionale ziekenhuis. In tegenstelling tot mijn
verwachtingen, was ik diep onder de indruk na onze eerste afspraak en ben dat
nog steeds. Zelfs Alfred die deze route graag aan mij overlaat en erg opzag
tegen deze afspraak was hoe gek dat ook klinkt bij dit onderwerp, aangenaam
verrast.
Nu moeten jullie niet denken dat wij de
volgende zijn die aan een diepe lijn toe zijn hoor! Met Bram gaat het op de
schaal van Bram, best heel goed. Ik ben alleen de afgelopen tijd geconfronteerd
met bijzondere vormen van comfort zorg en dat heeft mij heel bang gemaakt voor
de toekomst. Bram is volledig zorgafhankelijk en kan zonder hulp helemaal
niets. Wij vinden dat hij al langer leeft dan dat wij hadden gehoopt en dat het
niet leuker is geworden voor hem.
Dus voordat het leven van Bram helemaal
wegbezuinigd wordt door de politiek en anderen die denken te weten waar het om
gaat maar vooral bang zijn hun baan te verliezen, vind ik het fijn om te weten
wat allemaal kan en wat allemaal mag en waar we op moeten letten omdat we anders
in grijs gebied terecht komen. Eigenlijk mag er best veel wat ik niet wil omdat
ik dat niet humaan vind en mag er veel niet wat ik werkelijk heel normaal zou
vinden. Mijn vergelijk met diergeneeskunde een paar dagen geleden werd niet
echt gewaardeerd, dus daar onthoud ik me verder van.
In de kranten, op twitter en op andere plekken
op het internet lees ik deze week zoveel nieuws waar ik mij vreselijk over kan
opwinden, of heel bang van word, dat ik besloten heb voorlopig mijn kop maar
eens in het zand te steken. Doe ik dat niet, dan ga ik misschien wel heel hard
hopen dat Bram morgen dood neervalt en dat is nou net niet de bedoeling van al
de zorgvuldig geformuleerde protocollen die we aan het maken zijn.
Terwijl ik dat alles probeer los te laten en me
volledig richt op mijn kids en werk, ga ik heel hard hopen dat al het nare
voorbij zweeft, de politiek tot inkeer komt en al die mensen die op kosten van
de staat hele rare dingen roepen en willen dat wij al die onzin geloven, door
de mand vallen, zodat de mensen die het wel begrijpen, goedkoper zijn en met
zorg en toewijding zich inzetten, weer gerespecteerd worden en hun werk weer
kunnen gaan doen!
Later!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten