Vrijdag, een tweetal weken geleden, waren we
uitgenodigd om naar de Apen heul te gaan. Het was Apenstaartjesmaatjesdag! Een
dag gerelateerd aan de “dreamnight at the zoo” waar kinderen die veelvuldig met
doctoren en/of ziekenhuizen te maken hebben, uitgenodigd worden om na
sluitingstijd naar de dierentuin te komen. De moeite van het Googlen waard, een mooi initiatief!
Het was weer bijzonder leuk en gezellig om
daar rond te lopen, vonden wij, maar net als alle andere keren vond Bram er
blijkbaar niets aan. Hij hing in zijn stoel, kwijlde en stond bol van de
epilepsie. Niet gezellig. Een broodje of pannenkoek, het ging er
nauwelijks in en drinken al helemaal niet. Moeizaam allemaal.
De apen vonden het wel bijzonder leuk en
gingen aan de haal met zijn kwijldraden. Ze werden letterlijk van zijn kin
getrokken, maar ook daar gaf Bram geen enkele sjoege op. Wandelend naar de uitgang zei ik dan ook tegen
Bram: “ Je zoekt het maar uit, maar zo ga je niet mee naar huis. Ik breng je
rechtstreeks naar je eigen huis!!”
En geloof het of niet, maar het was alsof de
zon doorbrak. Een grote glimlach van oor tot oor!
Ondanks dat we moesten wachten op de
wegenwacht omdat de bus niet wilde starten en dus Bram ook niet meer uit de
bus te krijgen was tot deze weer opgeladen was, zonder dit handmatig te doen en juist daar had ik geen zin in, bleef Bram een blije eikel!! We hebben hem toen de bus het weer deed dan
ook linea recta zo naar zijn eigen bedje gebracht!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten