Alles nieuw

Met Bram zijn verhuizing van "uit huis" naar "ons huis", moesten er ook veel spullen van de ene gemeente naar de andere. Iedere gemeente heeft nl zijn eigen WMO (wet maatschappelijke ondersteuning).

De WMO heeft als taak de burgers te ondersteunen in het participeren in de maatschappij. Alle spullen die je nodig hebt om je te kunnen verplaatsen vallen onder de WMO, net als alles dat met hygiëne te maken heeft. Zo is de rolstoel en het bad zitje waar Bram nu inzit van onze gemeente en dus niet van Apeldoorn. Hij is aan Apeldoorn te koop aangeboden, maar zij hebben er voor gekozen om, gezien de leeftijd van de stoel, toch maar over te gaan tot het aanschaffen van een nieuwe. Onze gemeente had dat ook al willen doen, maar aangezien ik mij ernstig verzette tegen een Ibis, hadden ze de oude stoel maar weer in de revisie gedaan! Een Ibis wordt het niet, wat wel houd ik nog even geheim. Ik duim heel hard dat ie leuk wordt, gegeven alle mitsen en maren die je tegenkomt in de combi WMO en MCG, maar ik heb goede hoop!!

Die dag hadden wij ook een passing voor de bad-voorzienning. Het wordt een hydraulische bad stretcher van het til-centrum, we moeten nog bedenken wat voor kleuren we willen hebben, maar verder is het rond! Bovendien kreeg ik ook het goede nieuws dat Bram zijn fiets ook overgenomen wordt door de gemeente, wat een feest!! Ben maar direct een rondje gaan doen met Bram om het te vieren. Gevolg: net te laat voor de volgende afspraak!

Bram zijn nieuwe bed is inmiddels ook gearriveerd. Het is een hele stap om je kind elders onder te brengen, maar toen ik hoorde dat we maar 1 bed konden krijgen, werd het wel een beetje strak om de strot. Met hulp van Welzorg junior hebben we toch een extra bed verstrekt gekregen en die is eindelijk, het had wat voeten in aarde, op plaats van bestemming gearriveerd! Bram heeft een prachtig mooi tienerbed op locatie en zijn oude vertrouwde Novac bed staat alweer lekker thuis!

Logeren was heel lang niet mogelijk thuis als Alfred niet ook thuis was om de dood eenvoudige reden dat ik Bram eigenlijk niet meer kan tillen. Als het moet doe ik het nog heel af en toe, maar ik weet en voel nog dagen dat ik daar eigenlijk niet op gebouwd ben. Hij is inmiddels ook wel 1.80 en 54 kilo!! Gelukkig werden wij verrast met een nieuwe mobiele tillift van onze gemeente. Wat een verademing en ook zo gezellig! Ipv dat ik tegen een bezoek opzie is het weer gezellig en ipv Bram zoveel mogelijk op de zelfde plek te verzorgen, kunnen we nu weer afwisseling brengen in het uitzicht en het program, zonder consequenties voor mijn rug!

Ondanks dat ik ontzettend blij ben met al deze voorzieningen en de manier waarop we hierin tegemoet gekomen worden, blijft het knagen in mijn achterhoofd. Je moet er toch niet aan denken dat als die herindicatie niet lukt, en we alles weer terug moeten draaien, de spullen in het depot verdwijnen en wij weer terug bij af zijn..........