Herfst kan heel mooi zijn

Het is alweer herfst. Buiten is het koud, nevelig en vochtig. Het reflecteerd een beetje hoe ik me voel. Ik hoop dat het snel anders is, maar dat hoop ik al een hele tijd! We weten nl nog steeds niet waar we aan toe zijn................

Niemandsland

 

Ik heb mijzelf in een stukje niemandsland gemanoeuvreerd. Het is daar prima toeven, maar het houd me wel bezig. Soms misschien een beetje eenzaam, maar wel veilig. Veilig voor anderen vooral, want ik kan genadeloos van me afslaan. Waarom? Geen idee, vandaar ook dat het me bezig houdt!

Door de ‘social media’, ben en blijf je op de hoogte van alle ‘social activity’ van je bekenden. Ontmoetingen, feestjes, onderonsjes, uitstapjes, you name it. Meestal ben ik blij dat ik er niet was, wat soms jammer is, is dat ik zo ie zo niet uitgenodigd wordt.

Gisteren kreeg ik wel een uitnodiging. Een uitnodiging om de start van een nieuw bedrijfje, een faciliterend platform, bij te wonen. Het staat wat mij betreft een beetje model voor deze tijd (en deze leeftijd, blijkbaar?). 

Het motto: Een werkwijze niet gebaseerd op macht en autoriteit, maar die vanuit gelijkwaardigheid en betrokkenheid kennis en ervaring deelt….

Ja ja, dat is nog eens herkauwen voor sommigen, nietwaar? Zelf was ik even bang dat het over ‘zorg’ ging. Gelukkig werd het vervolgens uitgelegd:

Niet mee stromen in de grote hectische golf van kortstondig geluk

Niet meer de tijd voorbij laten razen maar even stilstaan en het moment pakken

Niet meer een onzichtbaar doel maar ons weer bewust worden van al die mooie toevallige ontdekkingen onderweg……….

Wat ben ik dan opeens weer heel blij met mijn eigen kleine stukje niemandsland!!

Alles nieuw

Met Bram zijn verhuizing van "uit huis" naar "ons huis", moesten er ook veel spullen van de ene gemeente naar de andere. Iedere gemeente heeft nl zijn eigen WMO (wet maatschappelijke ondersteuning).

De WMO heeft als taak de burgers te ondersteunen in het participeren in de maatschappij. Alle spullen die je nodig hebt om je te kunnen verplaatsen vallen onder de WMO, net als alles dat met hygiëne te maken heeft. Zo is de rolstoel en het bad zitje waar Bram nu inzit van onze gemeente en dus niet van Apeldoorn. Hij is aan Apeldoorn te koop aangeboden, maar zij hebben er voor gekozen om, gezien de leeftijd van de stoel, toch maar over te gaan tot het aanschaffen van een nieuwe. Onze gemeente had dat ook al willen doen, maar aangezien ik mij ernstig verzette tegen een Ibis, hadden ze de oude stoel maar weer in de revisie gedaan! Een Ibis wordt het niet, wat wel houd ik nog even geheim. Ik duim heel hard dat ie leuk wordt, gegeven alle mitsen en maren die je tegenkomt in de combi WMO en MCG, maar ik heb goede hoop!!

Die dag hadden wij ook een passing voor de bad-voorzienning. Het wordt een hydraulische bad stretcher van het til-centrum, we moeten nog bedenken wat voor kleuren we willen hebben, maar verder is het rond! Bovendien kreeg ik ook het goede nieuws dat Bram zijn fiets ook overgenomen wordt door de gemeente, wat een feest!! Ben maar direct een rondje gaan doen met Bram om het te vieren. Gevolg: net te laat voor de volgende afspraak!

Bram zijn nieuwe bed is inmiddels ook gearriveerd. Het is een hele stap om je kind elders onder te brengen, maar toen ik hoorde dat we maar 1 bed konden krijgen, werd het wel een beetje strak om de strot. Met hulp van Welzorg junior hebben we toch een extra bed verstrekt gekregen en die is eindelijk, het had wat voeten in aarde, op plaats van bestemming gearriveerd! Bram heeft een prachtig mooi tienerbed op locatie en zijn oude vertrouwde Novac bed staat alweer lekker thuis!

Logeren was heel lang niet mogelijk thuis als Alfred niet ook thuis was om de dood eenvoudige reden dat ik Bram eigenlijk niet meer kan tillen. Als het moet doe ik het nog heel af en toe, maar ik weet en voel nog dagen dat ik daar eigenlijk niet op gebouwd ben. Hij is inmiddels ook wel 1.80 en 54 kilo!! Gelukkig werden wij verrast met een nieuwe mobiele tillift van onze gemeente. Wat een verademing en ook zo gezellig! Ipv dat ik tegen een bezoek opzie is het weer gezellig en ipv Bram zoveel mogelijk op de zelfde plek te verzorgen, kunnen we nu weer afwisseling brengen in het uitzicht en het program, zonder consequenties voor mijn rug!

Ondanks dat ik ontzettend blij ben met al deze voorzieningen en de manier waarop we hierin tegemoet gekomen worden, blijft het knagen in mijn achterhoofd. Je moet er toch niet aan denken dat als die herindicatie niet lukt, en we alles weer terug moeten draaien, de spullen in het depot verdwijnen en wij weer terug bij af zijn..........

OOST WEST THUIS IS BEST!

Vrijdag, een tweetal weken geleden, waren we uitgenodigd om naar de Apen heul te gaan. Het was Apenstaartjesmaatjesdag! Een dag gerelateerd aan de “dreamnight at the zoo” waar kinderen die veelvuldig met doctoren en/of ziekenhuizen te maken hebben, uitgenodigd worden om na sluitingstijd naar de dierentuin te komen.  De moeite van het Googlen waard, een mooi initiatief!

Het was weer bijzonder leuk en gezellig om daar rond te lopen, vonden wij, maar net als alle andere keren vond Bram er blijkbaar niets aan. Hij hing in zijn stoel, kwijlde en stond bol van de epilepsie. Niet gezellig. Een broodje of pannenkoek, het ging er nauwelijks in en drinken al helemaal niet. Moeizaam allemaal.

De apen vonden het wel bijzonder leuk en gingen aan de haal met zijn kwijldraden. Ze werden letterlijk van zijn kin getrokken, maar ook daar gaf Bram geen enkele sjoege op. Wandelend naar de uitgang zei ik dan ook tegen Bram: “ Je zoekt het maar uit, maar zo ga je niet mee naar huis. Ik breng je rechtstreeks naar je eigen huis!!”

En geloof het of niet, maar het was alsof de zon doorbrak. Een grote glimlach van oor tot oor!

Ondanks dat we moesten wachten op de wegenwacht omdat de bus niet wilde starten en dus Bram ook niet meer uit de bus te krijgen was tot deze weer opgeladen was, zonder dit handmatig te doen en juist daar had ik geen zin in, bleef Bram een blije eikel!! We hebben hem toen de bus het weer deed dan ook linea recta zo naar zijn eigen bedje gebracht!!

Bram eet tijdens de muziek een boterhammetje!

Er was een beter filmpje, maar die kon op een of andere manier niet op blogger helaas pindakaas...........