macho zn m macho (-'s mv) ['mɑtʃo] man die zich stoer gedraagt ; = haantje ; = bink
Ik zelf heb stiekem altijd gedacht dat een groot deel van het zo geheten mannengedrag aangeleerd gedrag was. Toch ben ik bang dat ik daar nu op terug moet komen. In de pubertijd gebeuren er rare dingen. Neem nu mijn Bram bv. Een kind van 12 met een ontwikkelingsleeftijd van zo'n 2 maanden. Vol in de pubertijd. Waren het eerst nog de puistjes, beharing en donkere stem die opvielen naast een lang, slungelig uitgeschoten lichaam, nu begint hij een echte kerel te worden en dat in een rap tempo!
Zijn eens zo ielige nekje is inmiddels een redelijke stieren nek. Zijn kleine fijne handjes, inmiddels echte kolenschoppen en zijn eens wat ingevallen borstkastje een heuse echte V-shape. De zachtmoedige oogopslag, een duidelijke haast arrogante frons met een echte geprononceerde hoekige kin.
Met enige regelmaat richt meneer zijn volle aandacht op alles wat borsten heeft om daar eens lekker in te knijpen en zijn grijns spreekt dan boekdelen!
Nu kun je veel zeggen over Mij en Bram, maar een ding is zeker, dat heb ik hem beslist niet aangeleerd en die paar mannen die zo nu en dan hem op sleeptouw nemen, verdenk ik daar ook niet van!!
Conclusie: Macho gedrag bij mannen is niet alleen aangeleerd, maar zit ook ergens op de genen opgeslagen, het kan niet anders ;o)
tja wij kunnen onze borst dus nat maken over een aantal jaren...ahum. Q weet nu al waar het decollete zit en plaatst zijn hand daar maar al te graag.
BeantwoordenVerwijderenStoere vent die Bram, prachtige man in de dop!