zaterdag 30 mei 2015

Wie is "ikke" ?



Ik weet dat veel mensen heimelijk denken als Rutte gister predikte toen hij zijn partijleden en de rest van Nederland middels de media, toesprak. Tegen mij zeggen ze dan: maar dan bedoel ik niet jullie hoor.....
Als het leven je toelacht, zelfs al moet je er voor ploeteren, dan denk je zo. Als mijn kind niet ziek was geboren was ik ook zo blijven denken. Je moet namelijk zelf de slingers ophangen!
Maar als het leven je niet toelacht en alle slingers gaan langs je heen, omdat je niet mee kan komen, het leven niet snapt en door medisch handelen in leven blijft, dan heb je in de maatschappij van Rutte geen bestaansrecht.
Mijn kind, onmeetbaar laag IQ, geestelijk en lichamelijk totaal afhankelijk van anderen, niet wetende wie hij of wij zijn, wordt door deze denkwijze en de huidige veranderingen in de zorg, over het hoofd gezien en wegbezuinigd. Ik ben zijn moeder en vind het normaal dat ik mijn leven voor hem wegcijfer, niet leuk, doodzonde en best heel moeizaam, maar wel normaal.
In het landschap van Rutte zullen mijn kinderen, broertje en zusje van deze ernstig gehandicapte jongen ook zijn leven lang voor hem moeten waken en zorgen. Als ze dat niet doen, zal hij amper buiten komen en zijn leven slijten hangend in een stoel, zoals zo velen als hij maar wat ouder en zonder betrokken familie nu al doen. Wij vinden dat niet eerlijk, temeer omdat wij hem ook niet mogen laten gaan van de wet.
Hij en ons gezin zijn de collateral damage van dit beleid dat Rutte zo breed grijnzend staat te prediken en steeds fraude gevoelig en noodzakelijk om de zorg betaalbaar te houden noemt. Niemand, die iemand is en waar het leven toelacht, staat voor hem, Bram, mijn kind, op. Voor mij is de speech van Rutte kwetsend, beangstigend en elitair. 

Ik ging gisteravond verdrietig en verloren slapen....

Geen opmerkingen:

Een reactie posten