Vandaag is de school voor iedereen weer begonnen en de telefoon staat ook niet stil, dus ook ma kan weer aan de bak!
Het zijn rare 6 weken geweest. Wij gingen de laatste 2 weken van de vakantie pas weg, dus eerst thuis gezeten, met minder aantrekkelijk weer en een hoop adrenaline door alle PGB / logeer perikelen. Bram is een week eerder dan ons op vakantie gegaan en heeft het heerlijk gehad. We kregen telkens weer alleen maar goede berichten, heerlijk!
Door omstandigheden waren wij gedwongen om op zwarte zaterdag te vertrekken. We zouden nooit op tijd arriveren op onze bestemming om de sleutel in ontvangst te nemen en hebben onderweg besloten om toch maar eens de Eiffeltoren van dichtbij te gaan bekijken. Spontane en zeer geslaagde actie!
De volgende dag zijn we verder gereden naar het zuiden en hebben een pitstop gemaakt bij Bram. Het was een heus ‘mannenhuishouden’ maar er werd duidelijk genoten! Een donkerbruin, volledig relaxed mannetje met een zeer relaxte begeleider, die al droomde daar veel vaker te kunnen vertoeven, nou betere reclame voor een camping bestaat er niet!
Vol goede moed vervolgde wij onze weg. Hoe dichter wij bij onze bestemming kwamen, hoe stiller en uitgestorven het er uit begon te zien. We maakten al grapjes naar elkaar dat zelfs de bejaarden uit de
regio zijn weggetrokken………..
regio zijn weggetrokken………..
Het was laat toen we aankwamen, wat een rot eind rijden. Chapeau voor Alfred die de hele vakantie onze chauffeur was.
Het heeft even geduurd eer we gewend waren. We zijn natuurlijk vreselijk verwend al die jaren dat we naar het huis van mijn moeder gingen. Een eigen zwembad, geen buren die je hoort kibbelen en van alle gemakken voorzien. Hier was het beslist niet slecht, maar wel anders.
Josephine is de enige van ons die met volle teugen geniet van dit soort vakanties. Altijd op zoek naar vriendinnetjes, een trouwe gast bij alle activiteiten en zonder schroom, deelnemer van de talente show en nog winnen ook!
Tussentijds moest Alfred twee maal op en neer naar Zurich, via parijs en via Amsterdam. Zijn vlucht was steeds om 4 uur ’s nachts, dus wij waren telkens even een paar dagen zonder auto. Geen boodschappen kunnen doen en ondanks regen toch verplicht op het park. Dat was jammer. Zeker toen Max een enorme smak maakte en zijn kin open haalde aan een betonnen muurtje. Wat ben je dan onthand. Gelukkig was er een schoonmaakster die zo lief was om ons naar de dichtstbijzijnde arts wilde brengen. Een diepe wond, te groot om te hechten ivm wildvlees en dus twee tot drie weken af-tapen en niet zwemmen………….
We hebben uitstapjes gemaakt, veel gegeten buitenshuis, tennis en badminton gespeeld, boeken gelezen, en bij slecht weer tv gekeken en spelletjes gedaan, enz. enz.
Ondanks dat we er allemaal niet heel erg enthousiast over waren hebben wij toch een lekkere vakantie gehad en daar gaat het perslot om!
Dus de vitamine D en de batterij zijn weer opgeladen, we kunnen er weer tegenaan!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten