Het huis van mijn moeder in Frankrijk is verkocht. De overwaarde is in vieren verdeeld en een ieder van ons heeft het op zijn rekening bijgeschreven gekregen.
Nou, niet dus! Drie keer raden bij wie het mis is gegaan? Ja, idd moi!
Hoe en wat en waarom, geen idee en om daar achter te komen is precies een klusje voor mij. Administratief accuraad en punctueel, kennis van de franse taal en geduld was de vacature omschrijving. Ik heb me direct aangemeld, leuk! NOT!!!!!!
Ik heb inmiddels al gemaild, het antwoord was dat omdat mijn bank verder weg is, het er misschien wat langer over doet???? Mijn broer op Bali heeft het zelfs ontvangen, nou dat is pas ver!!
De IBAN/BIC etc. nummers fout? Ik ging direct aan mijzelf twijfelen, maar heb ze gecheckt (langleven internet) maar die kloppen ook, ’t is een wonder, maar waar! De bank gebeld, het voice respons systeem had ik al eerder vandaag uitgetest, maar ondanks dat je alle toetsen weet moet je toch alles eerst afluisteren, ook zo fijn! Nee, zij hebben niets ontvangen en kunnen niets voor mij doen, maar of ik al wist wat ik met dit bedrag ging doen? Beleggen?
Duhhh, in mijn oude sok, nou goed! (met mijn geluk wordt ik ook nog beroofd, dus dat ook maar weer niet, veel teveel stress). Heb haar uitgelegd dat mijn man bij een bank werkt en dat het wel goed komt!
De notaris in Frankrijk gebeld, maar natuurlijk zijn die alleen in de ochtend bereikbaar……
De dag was nog niet voorbij, ik moest ook nog geld ophalen om de aanpassing aan de bus te betalen. Op naar het filiaal in Gorssel! Helaas pindakaas, die bestaan niet meer, sinds kort is het een lege huls met een pinautomaat. Op naar Deventer. Had net genoeg tijd om op tijd uit en thuis te zijn. Uiteraard waren de wegen opgebroken op de route die ik koos en er was natuurlijk geen parkeerplek (wat wil je als je al die dorpen Deventer instuurt voor hun bankzaken …… :-(
Geheel tegen de regels mijn auto op een invalide plek gezet. Ik stap uit en op dat moment wordt er een oudere dame door een scooter aangereden, zij valt neer en komt heel beroerd terecht en de scooter rijd gewoon door. Gelukkig kwamen er allemaal mensen aangehold en dacht ik het mooi aan mij voorbij te kunnen laten gaan, maar helaas, ik was getuige en of ik zo vriendelijk wilde zijn om te blijven voor het proces-verbaal, natuurlijk, altijd al willen doen!
Toen naar de bank, een enorme hal, 1 loket met één persoon achter de balie en een dikke rij mensen aan de andere kant, TOP!
Een langverhaal kort, ik mocht buiten bij de rechter automaat, een heleboel eurie staan pinnen, ik voelde me daar heel veilig met al die groene briefjes die maar bleven komen………, gelukkig was de politie en de ambulance er nog om die mevrouw te verzorgen!
Thuis lag een briefje van de bus-meneer dat hij had gewacht, maar helaas hij moest ook weer verder en zou het aan het einde van de dag misschien nog eens proberen.
Komt er toch nog een hoop geld in mijn matras?!
Update:
de 'groene' briefjes zijn gelukkig meegenomen, morgen hoor ik meer van de madame uit Frankrijk en Bram is weer een heel klein beetje blijer.......