Naar Frankrijk geweest….

Maandag ochtend om 9 uur zijn wij vertrokken naar de Dordogne. Met de wagen vol geladen. In eerste instantie zat ik enorm te dubben welke auto ik zou nemen. Toch de Volvo maar voor een APK beurt laten gaan want hoe dan ook moest dat toch gebeuren. Gelukkig maar want de remmen waren tot het metaal versleten!! (Ik vond al dat hij de laatste tijd zo slipte, maar weed het aan het weer..)

Vlak voor vertrek bleek de andere auto ook geen APK te hebben, sinds 2007 de laatste, een keuze maken was dus niet meer nodig!

Ik wilde perse de rolstoel van Bram mee, hij groeit momenteel zo krom dat het eigenlijk onverantwoord is hem zo zonder steun te laten zitten. Gevolg: weinig bagage ruimte over voor ons….. Gelukkig paste alles er in en had ik zelfs nog een beetje zicht door de achterruit.

Frankrijk here we come!

Tot Antwerpen ging alles heel goed. Helaas hadden de vrachtwagenchauffeurs besloten de grens overgang te versperren en mochten we er niet af voor Lille. Dus moesten we plotsklaps onze weg naar Mons zien te vinden. Dat is niet simpel als er niets aangegeven wordt! Gekke Belgen. Daarna ging alles gelukkig voorspoedig. Om een uur of 7 waren we in Lamotte Beuvron. Oude vertrouwde kamer, auto voor de deur en bij hoge uitzondering mochten we op ons platje eten. Na een hele dag slapen in de auto leek Bram het een welkome verandering te vinden.

De volgende ochtend, ongeveer ½ 10 zijn we weer verder gegaan en om 1 uur waren we terplekke!

Heel eerlijk, het was raar. Het was net of mijn moeder er nog was, maar ze kwam niet aanlopen om ons te begroeten. Binnen precies het zelfde. De eerste dagen was ik enorm druk het huishouden te doen als zij dat zo graag wilde en zoals ik dat zelf niet zo goed kan. Het bed keurig opmaken (doe ik thuis nooit), de rozen die uitgebloeid waren weg knippen tot het eerste 5-blad, overtollige lampen uit en noem maar op. Na verloop van tijd werd het wel makkelijker hoor.

Max en Joos hebben zelfs een kabouter ontmoet en gefotografeerd.....

Het was ook druk, met telefoontjes van dezen en geen, bezoeken van de makelaars, kijkers voor het huis, de tuinman, de buurvrouw, bezoekers, etc.

Het weer was niet heel bijzonder en om dat te benadrukken werden we getrakteerd op een fikse storm. Er was wat gerommel, er waren wat dreigende luchten, maar na verloop van tijd ging de zon weer schijnen. Kinderen naar bed en de boel zouden we later opruimen. Nou TE LAAT!!! Opeens barste het los. De elektra viel uit, de wind trok als een dolle om het huis, de regen stortte neer, hier en daar een luik dat niet goed vast zat klapperde, kussens door de lucht, kleed met ganzenbordspel ook door de lucht en maar donderen en bliksemflitsen. Horizontaal, vertikaal en alle kleuren van de regenboog! Een heel spektakel, maar niet door iedereen gewaardeerd. Josephine en Max zaten onder de tafel toen ik buiten probeerde te redden wat er te redden viel.

De volgende morgen werd pas echt duidelijk wat er allemaal was gebeurd. Alle terrassen lagen vol met takken en bladeren. Het zwembad lag helemaal vol met takken en bladeren, de dakgoten, de oprijlaan, het gras, alles lag bezaaid! We stonden er een beetje moedeloos bij in de regen ….

Gelukkig kwam de tuinman en toen hij zich met het zwembad bezig hield heb ik met de bladblazer en Gerda met de bezem de boel aan de kant gemaakt. Uiteindelijk een stuk vlotter dan verwacht, maar we zijn er wel de hele dag mee bezig geweest.

Maar dat was niet het enige enerverende. Joos en Max gingen mint zoeken voor thee. Ze waren niet zo lang weg of we hoorden een enorm gegil. Hysterisch gegil. Als in een slapstick hebben we een rondje om het huis gerend op zoek naar elkaar. Toen we elkaar eenmaal troffen zag ik nog net een wesp uit het haar van Max vertrekken. Kinderen in het zwembad gegooid en de pomp gepakt. Beet voor beet alle plekken uitgezogen. Al gauw bleken het er heel veel. Met een pen op een gegeven moment rondjes gezet om de plekken die we al hadden gedaan. Joos bleek 3 keer gestoken en Max 16 keer !!! alleen de gedachte gaf me al de rillingen. Uitzuigen, azijn, apesyl zalf, aspirine en antihistamine bleek uiteindelijk een goed recept. Ze sliepen vrij vlot en de volgende dag heb ik er nauwelijks meer over gehoord dan natuurlijk de verhalen.

De kinderen hebben genoten van het zwembad, Joos en Max met duikbril staafjes opduiken en koprollendraaien, op handen lopen en bommetjes maken en Bram ging het hele bad door met zijn zwemkraag. Ondanks dat het weer niet top was heeft iedereen een lekkere kleur, heb ik wat spullen van mijn moeder op kunnen ruimen en heeft Max een toch nog leuke verjaardag gehad! Bram heeft heel veel geslapen, maar toch geloof ik dat hij er wel van genoten heeft. Wat is er nou lekkerder dan op een franse heuvel, bij het zwembad, lekker op een mat liggen dromen onder een parasol!

De terugweg hebben we in één keer gedaan en ook die ging vlot. Heel vlot mag ik wel zeggen. We vertrokken om zeven uur en om ½ 6 waren we weer in Gorssel. Als we de krant mogen geloven was het de andere kant op een redelijk drama, 500 km file!