1935 - 2009
Zoals ze zelf zei:"Ik neem afscheid van het leven als een blij en tevreden mens. Dankbaar voor alle liefde die ik tijdens mijn leven heb mogen ontvangen."
De begravenis was mooi, iedereen heeft mooi gesproken, er waren veel mensen, de bloemen waren prachtig en het weer was ook heerlijk zonnig.
Het is zo fijn om kinderen te hebben bij dit soort gebeurtenissen. Het geeft afleiding, het relativeerd. Kinderen in de leeftijd van de mijne (6 en 7) maken je duidelijk dat je niet bang hoeft te zijn voor de dood. Het hoort er bij!
Ze hebben Oma goed bekeken, onenigheid gehad over de kleur van haar kleding en 'hoe haar handen nou lagen'. Joosje vond het zonde van die mooie kleren en met name de schoenen, die had zij graag willen hebben!
Ze hebben de begraafplaats tot in alle uithoeken bekeken en Max is diep onder de indruk van het 'ridder gehalte' dat de begraafplaats (westerveld is al heel oud met mooie grafmonumenten) uitstraald.
Josephine was diepbedroeft en kon maar moeilijk stoppen met huilen. Naar later bleek was dit doordat er 'huil' muziek werd gedraaid. (klassieke muziek)
Oma is nog steeds het gesprek van de dag. We hadden het deze week over jarig zijn en Joos: Oma heeft van af nu altijd haar verjaardagsfeestje in haar kist, gelukkig is het wel een mooie met zachte lapjes!
Kinderen hebben geeft extra zorgen, maar het is ook heel fijn!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten