voorjaarsvakantie

Eigenlijk is er niet zo veel te melden. De dingen gaan zo z'n gangetje.

Bram is gewoon Bram. Op dit moment heerlijk op vakantie met F&R naar de Ardennen. De kinderen hebben voorjaarsvakantie.

Feline is hier te logeren en de kinderen zijn lekker aan het spelen. Het huis wordt geschilderd, dus we kunnen niet echt weg. Deuren en ramen staan steeds open en dat geeft toch een vervelend gevoel als je weg gaat.






Het huis wordt grijs met wit. Dood eng. 't Is niet zomaar wat je noemt een neutrale kleur, maar het wordt heel mooi, al zeg ik het zelf! Past een stuk beter bij het huis.

De gemeente heeft ons weer wat poetsen gebakken. Het leveren van een hoog/laag bad geeft zoveel 'ruimte winst' dat een uitbouw niet nodig is………….??????? Ze hebben echt geen idee en nemen ook echt niet de moeite om zich te verdiepen. Dat maakt het allemaal o zo moeizaam.

Eigenlijk is het gewoon zo dat ze 'iets' niet willen betalen. Je moet dus eigenlijk veel meer vragen dan je nodig hebt om uiteindelijk uit te komen op wat je werkelijk nodig hebt. ’t Is te gek voor woorden, maar blijkbaar wel waar……….

Van Bram zijn rug is een nieuwe afdruk gemaakt zodat er een nieuwe orthese gemaakt kan worden. De oude heeft zo lang geduurd dat hij inmiddels te klein is geworden. De rolstoel is ook nog altijd niet af en zo prutsen we lekker verder met allemaal tijdelijke spullen die eigenlijk niet geschikt zijn.

De vraag is of je hier nou wel of niet iets mee moet. Ga ik elke keer weer de strijd en confrontatie aan met alle ergernis die er bij hoort of laat ik het, ik weet het niet. Ja, hij groeit scheef en hij krijgt spitsvoeten enzovoort. Ik weet het niet. Ondanks alle energie die ik er in gestopt heb, heb ik maar verdomd weinig bereikt, dus is het ’t allemaal waard?

Maar voor nu even niet. Hij is lekker op vakantie en ma doet even niets, ook een soort vakantie. Prutst wat in de tuin, poetst hier en daar wat en doe wat administratie (tenminste, dat is de bedoeling). Ik denk telkens dat ik even moet gaan kijken, de medicijnen moet bijvullen, checken of de camera wel aanstaat, enzovoort, maar dat hoeft helemaal niet. Dat is toch wel raar………

Zelfs op het lotgenoten front is het rustig. Ik was de dictatuur even zo zat. Ik ben lid van een forum waar ouders van kinderen met moeilijk instelbare epilepsie elkaar kunnen vinden en steunen. Het wordt strak geleid door een bestuur die tevens moderators zijn. Zonder zou het forum niet draaien, maar helaas deel ik de visie van het bestuur niet meer, is het geen gekozen bestuur en is er ook geen wijze om een andere mening te hebben aangezien alles wat niet aanstaat gedelete wordt. Persoonlijk vind ik het erg jammer dat een paar mensen zo bepalend zijn en zo weinig open staan voor andere input, maar het is niet anders.

Het is eigenlijk ook wel goed. Nu ik niet meer op het forum kom, merk ik ook hoeveel tijd er in ging zitten en eigenlijk hoe rustig het is niet meer te kijken hoe het anderen vergaat. Weer een verslaving geschrapt, 2 more to go……….