Voor vandaag een Anekdote: “Even een pakketje ophalen..”
Bram heeft zijn eigen bus en wanneer je iets met Bram doet, mag je zijn bus lenen om met hem op stap te gaan. Maar een bus is ook fijn voor een klus. Een bezoek aan de ikea of om te verhuizen. We doen dat liever niet, want Bram zijn bus is oud en we hebben geen budget om een nieuwe aan te schaffen. Een lieve betrokken vriend lukte het toch de bus mee te krijgen. De volgende dag kregen we een schoongemaakte bus terug met een taartje voor Bram om hem te bedanken voor het lenen.
In de avond worden we gebeld. We hadden het misschien nog niet gemerkt, maar hij had de sleutel meegenomen en stelde voor hem aangetekend op te sturen. Zo geschiedde. Hij stuurde hem op, aan Bram.
Helaas was er niemand thuis toen de postbode aan de deur kwam en die nam het pakketje weer mee. Vreemd genoeg niet naar het postkantoortje hier in het dorp, maar verderop waar ze ons niet kennen. Na eerst nog het formuliertje een keer te zijn vergeten, ging ik op pad om eindelijk de sleutel op te halen. “Nee mevrouw, die kan ik u niet meegeven, het pakketje is nl niet voor u.” Uitleggen dat het voor Bram wat lastig is om langs te komen mocht niet baten, hij moest komen om te tekenen en zich te legitimeren anders ging het pakketje retour afzender……(??)
Wat moet dat moet. Bram op de fiets geladen, zonder sleutel kan de bus niet rijden, en met paspoort op zak naar het postkantoor getogen. Bram was nog niet binnen of hij kreeg een lekkere grote aanval. Ik zei nog: “..schat doe nou niet, je moet nog tekenen!”, maar Bram bleef glazig voor zich uit kijken.
Ik kreeg direct zonder legitimeren het pakketje mee, gek hè?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten