Begin juni werden de tilbanden van mijn zoon afgekeurd. De tilbanden zijn oud. Ik heb ze telkens op slinkse wijze door de keuring gekregen, maar nu waren ze echt op. Wij hebben hele fijne banden waar je met een karabijn haak lussen of clips aan kunt haken. Heel handig, efficient, niet belastend voor de wastrommel en ze zitten nooit in de weg of zijn kwijt, want ze blijven aan de lift hangen. Helaas wil niet iedere leverancier ze zo maken. Het zou le-vens-ge-vaar-lijk zijn, echt...
Vandaag, bijna 2 maanden na afkeuring (!) kreeg ik de nieuwe banden. Niet helemaal zoals we ze willen, maar dat komt wel goed. Maar wat een bespottelijke handleiding en eindeloos veel labels tref ik bij en aan de tilband.
Bomvol waarschuwingen
Weet u bv dat een tilband een medisch (!) hulpmiddel is?
Een incident zo spoedig mogelijk aan de fabrikant gemeld moet worden?
Wij geacht worden de band na iedere wasbeurt te controleren en minimaal 1 keer per maand grondig dienen te controleren en in het logboek te registreren?
Wij alle clips en/of lussen altijd voor gebruik moeten controleren?
De schouderlussen eerst vastgemaakt dienen te worden en daarna pas de beenlussen en bij het losmaken de schouderlussen als laatste weer los?
Je alleen mag tillen als de ballijnen in de tilband zitten?
De tilband afgekeurd dient te worden als het label niet meer leesbaar is?
Dat we elke dag 2 tilband in de was moeten doen, dat tilbanden niet in de droger mogen en dat na drie maanden wassen de labels al veel minder goed leesbaar zijn?
Wist u dat de gebruiker en niet de inspecteur de Inspectie Instructies te allen tijden bij zich moet dragen op een grote flap aan de tilband?
Nog even en er hangt een heel wetboek aan…
Ik persoonlijk vind dit allemaal zo vreselijk tijdrovend, geld verslindend en volstrekt overdreven. Hoe belangrijk kun je je zelf met certificering maken? Wie gaat er nou elke maand een tilband inspecteren en waarom zou de tilband afgekeurd moeten worden als het label niet meer te lezen is...
Doe normaal!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten