De wet zorg en dwang is een mooie wet, laat ik dat voorop stellen. Een heleboel mensen die zelf niet in staat zijn de regie te voeren zullen gebaad zijn bij deze nieuwe wet. Wat eng is aan een wet is de starheid in de praktijk.
Een basisregistratie van waar wij dwingen in de zorg, lijkt mij heel relevant en niet meer dan noodzakelijk om deze nieuwe wet goed in te voeren en ten uitvoer te kunnen brengen. Het monitoren of men niet ongemerkt toch weer in oude patronen schuift ook, daar zit mijn angst voor de wet niet.
Waar hij wel zit is de ruimte voor verschillende doelgroepen binnen de wet. Wat voor de een namelijk dwang is, is dat voor de ander niet. En de gedachte aan een controle en evaluatie elke 6 maanden om dit te blijven bevestigen ivm een noodzakelijk vinkje is wèl iets wat veel mensen beangstigd.
Er zijn voldoende situaties waarbij ik mij kan voorstellen dat het goed is om elkaar scherp te houden over het verschil tussen vrijheid, noodzaak en dwang. Wat het bijzonder ingewikkeld maakt is dat elk individu om een andere oplossing vraagt en daar kun je met de huidige wet nog niet op anticiperen. Net zoals er een ontheffing van leerplicht mogelijk is voor ZEVMB, hoop ik dat dit ook voor aspecten van deze wet zal gaan gelden.
Ik denk dat het betrekken van experts én ervaringsdeskundigen daarvoor noodzakelijk is en maak graag ruimte in mijn agenda.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten