woensdag 11 september 2013

Wachten tot je een ons weegt



Met een schoenlepel wringen wij Bram maar weer terug in zijn oude stoel. De nieuwe krijgen ze maar niet af.

In mei 2012 hebben wij hem aangevraagd, een kopie van wat hij had, met een nieuwe orthese, want de oude rolstoel was te oud en de orthese geen succes en gelukkig te klein. Dat klinkt vrij simpel, maar niets is minder waar. Vernieuwd recept, nu nog lekkerder is meestal een verkapte besparing, zo ook bij de rolstoellen retailer blijkt nu.

Vandaag heb ik weer heel wat uurtjes aan die vervloekte rolstoel besteed en dan worden die van mij niet vergoed….maar ik was niet in mijn eentje energie en tijd aan deze stoel aan het verspillen, Haleluja!

En Bram? Bram zit dag in dag uit heel lief in zijn veel te kleine stoel te wachten op een nieuwe rolstoel zonder dat hij weet dat hij aan het wachten is………….


Geen opmerkingen:

Een reactie posten