donderdag 28 mei 2009
..... bloemen ......
Vandaag heb ik met een moeder van een klasgenootje van Max (zij geeft workshops bloemschikken) het bloemstuk voor mijn moeder gemaakt.
Mijn moeder had me dat gevraagd. Ze wilde geen losse stukken en beslist geen grafstukken of kransen met linten, alleen maar een bloemenbed zoals ze dat in haar tuinen ambieerde.....
Het was heerlijk om te doen, ik kan niet anders zeggen en zelf vind ik het heel erg mooi geworden. Nu een schietgebedje dat het ook tot zaterdag zo mooi blijft........
dinsdag 26 mei 2009
zondag 24 mei 2009
pyama party
zondag 17 mei 2009
...'t gaat niet fijn.....
Met mijn moeder gaat het snel. Beangstigend is dat. Zo langzamerhand wegen de fijne dingen niet meer op tegen alle rottigheid.
Zoekend op het net vond ik dit gedichtje en het sprak mij aan.
-
-
verdriet
daar binnen in mij woont
een ander dan ik laat zien
misschien wordt ik
in de loop der tijd
uit mijn binnenste bevrijd
wikken en wegen houd mij tegen
die binnen in mij heeft verdriet
dat je niet ziet
ook ik nog niet
maar ik voel het wel
als ik je dit vertel
-
-
zaterdag 16 mei 2009
dinsdag 12 mei 2009
verbouwing....
Het leek allemaal zo goed gegaan. Ik deed water bij de wijn en ik dacht dat zij dan akkoord zouden gaan met onze punten.
Met al onze aanvragen hebben wij getracht binnen het redelijke te blijven en ook de gemeente tegemoed te komen. Hergebruik van materialen waar mogelijk, etc.
Nou, niets is minder waar. De gemeente komt ons voor geen ene milimeter tegemoed. Zelfs aan het standaard pakket wordt geschaafd. Binnen deze zelfde gemeente is een vriendin van mij inmiddels gestart met haar verbouwing, haar dochtertje is 3 en zij krijgen het volledige pluspakket. Zonder morren en zelfs met aandringen van de ambtenaar. En bij ons, elke cm moet bevochten worden, bah.......
Ik ben het zo beu, ik ben woest!!
Er was iemand en die zei dat is goed, dan ben je i.i.g. nog strijdbaar, nou ik kan hem verzekeren, voor de huidige aanpassing ben ik dat al 1 1/2 jaar, in totaal ben ik dit al 10 jaar en moet toch eerlijk bekennen dat ook al ben ik woest, overigens al jaren zeker 1-2 maal per week, helemaal moedeloos ben ik zo langzamerhand ook, ruilen?
Met al onze aanvragen hebben wij getracht binnen het redelijke te blijven en ook de gemeente tegemoed te komen. Hergebruik van materialen waar mogelijk, etc.
Nou, niets is minder waar. De gemeente komt ons voor geen ene milimeter tegemoed. Zelfs aan het standaard pakket wordt geschaafd. Binnen deze zelfde gemeente is een vriendin van mij inmiddels gestart met haar verbouwing, haar dochtertje is 3 en zij krijgen het volledige pluspakket. Zonder morren en zelfs met aandringen van de ambtenaar. En bij ons, elke cm moet bevochten worden, bah.......
Ik ben het zo beu, ik ben woest!!
Er was iemand en die zei dat is goed, dan ben je i.i.g. nog strijdbaar, nou ik kan hem verzekeren, voor de huidige aanpassing ben ik dat al 1 1/2 jaar, in totaal ben ik dit al 10 jaar en moet toch eerlijk bekennen dat ook al ben ik woest, overigens al jaren zeker 1-2 maal per week, helemaal moedeloos ben ik zo langzamerhand ook, ruilen?
donderdag 7 mei 2009
..... even helpen met duimen!
Straks om 1/2 4 komen de mevr. van de WMO en de meneer die toezicht houd op de bouw en dus de offerte.
Telkens als ze hier zijn laten ze weer iets nieuws vallen wat ze niet zullen vergoeden. Toch hoop ik vanmiddag de boel af te kunnen ronden.
Alfred, die thuis is, ja ja, heeft zijn auto een deur verder gezet, alle beetjes helpen......
Bram is terug van zijn vakantie in België. Goed gebruind en lekker in zijn velletje, hij straalt uit dat ie genoten heeft. Op de camping waar wij een vriendin bezochten was de overdracht. Ook daar vond Bram het heerlijk! Thuis natuurlijk wat minder, maar het went al. Bram is vrolijk, eet als een bootwerker, heeft een nieuwe hit: Chocomel en slaapt heel redelijk. Je hoort ons niet klagen.....
Onze vakantie was iets teleurstellend, maar dat was mijn schuld. De eerst volgende keer doen we het gewoon overnieuw. Ik ben zo slim geweest om de schilders ook het houdwerk aan te laten pakken. het gevolg was een huis dat aan alle kanten open stond, geen fijn gevoel dus dan wil je toch het liefst thuis blijven.
De tweede week was Alfred er ook en dat was wel heel gezellig, maar helaas toen was het weer minder lekker. Vandaag is iedereen weer naar school, de zon schijnt, heerlijk! maar ja, dan heb ik nu weer dat gesprek waar ik tegen aan loop te hikken.
Bij de start van deze hele procedure woog Bram 19 kilo, inmiddels is dat 34!!!!! Dus mensen duimen, kunnen we heel goed gebruiken...............
Telkens als ze hier zijn laten ze weer iets nieuws vallen wat ze niet zullen vergoeden. Toch hoop ik vanmiddag de boel af te kunnen ronden.
Alfred, die thuis is, ja ja, heeft zijn auto een deur verder gezet, alle beetjes helpen......
Bram is terug van zijn vakantie in België. Goed gebruind en lekker in zijn velletje, hij straalt uit dat ie genoten heeft. Op de camping waar wij een vriendin bezochten was de overdracht. Ook daar vond Bram het heerlijk! Thuis natuurlijk wat minder, maar het went al. Bram is vrolijk, eet als een bootwerker, heeft een nieuwe hit: Chocomel en slaapt heel redelijk. Je hoort ons niet klagen.....
Onze vakantie was iets teleurstellend, maar dat was mijn schuld. De eerst volgende keer doen we het gewoon overnieuw. Ik ben zo slim geweest om de schilders ook het houdwerk aan te laten pakken. het gevolg was een huis dat aan alle kanten open stond, geen fijn gevoel dus dan wil je toch het liefst thuis blijven.
De tweede week was Alfred er ook en dat was wel heel gezellig, maar helaas toen was het weer minder lekker. Vandaag is iedereen weer naar school, de zon schijnt, heerlijk! maar ja, dan heb ik nu weer dat gesprek waar ik tegen aan loop te hikken.
Bij de start van deze hele procedure woog Bram 19 kilo, inmiddels is dat 34!!!!! Dus mensen duimen, kunnen we heel goed gebruiken...............
Abonneren op:
Posts (Atom)