Vanmorgen erg geschrokken, vol goede moed ging ik naar het ziekenhuis vandaag. Ik trof daar een zielig hoopje aan, vol in de aanvallen en een voor ons onbekende heftige status. EEG was niet nodig om dit te bewijzen. Ook had hij alles onder gespuugd en kreeg steeds rode vlekken in zijn gezicht die dan weer weg trokken (stuwing??)Wederom een dyphantoinne infuus. Bram moest vreselijk huilen, kon geen rust vinden, ik denk dat het erg pijn deed. Na een halfuur zat het er in en toen ging hij los.... De ene aanval na de andere en tussendoor de status. Zijn ogen waren een soort tikkende klok van rechts naar links en weer terug, de rode vlekken bleven komen en gaan en zijn hartslag die al die tijd rond de 130-135 was, zat nu rond de 180. Ik heb geen idee wat normaal is voor Bram, maar het lijkt me hoog ?? Tijdens de aanvallen kromt hij zijn tenen op een onnatuurlijke manier, dus daar valt niets te meten, maar ik geloof dat dat wel mee valt, tussen tijds zit hij steeds tussen de 90-100Dus daar geen zorgen.Alles op een hoop, Bram ligt nu aan de dormicum pomp, heeft 39,3 en is eindelijk gaan slapen. Voeding loopt nu heel langzaam in en so far so good, ....afkloppen...... Ik zie nog steeds schokken en geknipper dus hij zal nog wel hoger moeten die pomp, maar het lijkt rustiger en dat was echt even nodig.Al met al, geen leuke dag, voor niemand, maar voor Bram in het bijzonder.Een ding dat ik echt heel gek vind is dat zijn glucose, ondanks niet eten en weinig vocht, 9.3 was, dat vindt ik echt extreem hoog, gister was het nog 3.8?? Ketonen moeten we nog meten, zij hadden geen meter en mijn strips waren op en ik wilde niet weg gaan, maar denk dat die heel hoog zullen zijn, hij stinkt echt een uur in de wind.Vandaag wel een plooi meter geregeld, heb hem nog niet willen plagen, maar dat gaat iig lukken Duim maar mee voor een betere dag morgen.....