Het is alweer vakantie en nog een paar weken en dan is het alweer zomervakantie, da’s schrikken!!
Vakanties overvallen ons vaak een beetje. Alfred is niet iemand die je jan pinnen om te plannen en zelf ben ik er ook niet erg goed in. Ik wilde heel graag in de mei vakantie wat zon zien. Max is aan het kwakkelen, dan weer koorts en dan weer niet en daarbij, zon doet ons allen goed! Maar met die stomme as-wolk was ik als de dood om ver te gaan met het risico dat we niet op tijd terug zouden zijn. Op zich niet zo erg, maar als je één kind niet mee neemt, is dat toch een naar idee. Dus hebben we voor de tweede week Ameland geboekt.
De eerste week hebben we veel spelletjes gedaan, wat uitstapjes gemaakt en, de grote klapper, Wave-boards gekocht. Na een dag oefenen konden Joos en Max al heel aardig boarden.
Joos leerde sneller dan Max, ik hield even mijn hart vast, maar vast beraden zette Max door en nu kan hij het gelukkig wat beter/net zo goed als joos en is alles weer in evenwicht. Trots als een pauw zijn ze en heerlijk de hele dag buiten aan het prutsen. Het is een rib uit je lijf, maar het meer dan waard! Alfred en ik hebben ook een poging gedaan. Het gaat minder snel dan bij die kids, maar Alfred gaat nu ook vol trots rondjes over het terras. Ik? Ik ben met een enorme klapper gestrand. Mijn elleboog pimpelpaars, heel pijnlijk. Ik weet niet wat pijnlijker is, het besef dat mijn lijf tegenspartelt of mijn elleboog…….
De tweede week hebben we Bram overgedragen aan de goede zorgen van Lina, die weer terug was uit Tsjechië en de boot gepakt naar Ameland. Alfred kon niet mee omdat hij in Amsterdam en Zwitserland werd verwacht.
Max had al een paar dagen hoge koorts, maar ondanks dat er wel zin in.
De stemming zat er direct in, hoe verder we in het noorden kwamen hoe groter het vakantie gevoel. In de rij voor de boot waren de kinderen al aan het wadlopen en ervan overtuigd dat ze in het buitenland waren.
Het adres was ik kwijt, maar het eiland is zo klein dat je alles snel kan vinden. Ons hotel appartement was prima, kids vonden het super de lux. Voor hen een stapelbed, voor mij een tweepersoonsbed, een zitkamertje met tv, keukenblokje met alles er op en er aan, een badkamer en een balkon!
’s Avonds bestellen we eten uit het restaurant op onze kamer. Het wordt door een jonge man in kelners uniform gebracht op een trolley met van die zilveren schalen over het eten. Voor Joos en Max kan de pret niet op. Op tijd naar bed in de hoop dat de koorts zou zakken.
Toen we opstonden scheen de zon, we hebben direct fietsen gehuurd, lekkers gehaald bij de bakker en zijn gaan picknicken op het strand. Terwijl de kids in de branding aan het spelen waren, zat ik heerlijk beschut in de zon.
We hebben veel dingen bekeken, maar het strand bleef de hele week, weer of geen weer, favoriete! Toen wij woensdag middag op een terrasje zaten kwam de grote verassing voor de kinderen…………. PAPPA!!!!!! Ze waren helemaal door het dolle heen!
Vrijdag ochtend moesten we ons weer vroeg melden voor de boot. Alfred moest ergens in Friesland zijn en wij zijn maar naar Pieterburen gegaan. Helemaal boven langs door plaatsjes waar we nog nooit van gehoord hadden. ‘Kleine huisjes’ bv en verdomd, alleen maar kleine huisjes, direct buiten de dorpsgrens joekels van boerderijen :o) en ‘Om de hoek’
…..Waar ben je geboren? In kleine huisjes. Maar waar staan die dan? Om de hoek. Bij Pieter(s)buren!.....
Kids vonden het hilarisch. De zeehondjes waren schattig. Daarna hebben we nog wat gedronken bij een pastorie met een Heemtuin waar een enorme vijver was met kikkerdril. En toen zat het er op. Een stukje rijden en we waren weer thuis. Bram werd gebracht en die was vrolijk en goed te pas, ook hij had het goed naar zijn zin gehad. Met een voldaan gevoel kon de school weer beginnen!!
Tja en dan is het wel weer even een confrontatie: “yes, this is your life” Ik wil best weer weg!!
