up date

Echt trouw ben ik de laatste tijd niet geweest in het bijhouden van mijn Blog. Het valt me op dat als het niet goed gaat ik behoefte heb aan een uitlaatklep en als het wel goed gaat, tja, dan heb ik zoveel leukers te doen dan een blog bijhouden………….

Bram heeft het 2 maanden echt heel goed gedaan op zijn magic-mix. Helaas aan al het goede komt een eind. Hij ontwikkelde op een goed moment stereotypegedrag of wel Chorea. We hebben overwogen de medicatie er af te halen ivm intoxicatie wat ook dit als gevolg kan hebben, maar dan moet ik toch eerlijk toegeven dat ik liever een Bram heb die wat raar doet dan een Bram vol in de aanvallen dus we gaan voorlopig door.

Helaas komen de aanvallen, de absences en de statussen toch ook weer meer en meer voor. Het is naar en maakt me eerlijk gezegd woest. Het geeft me het gevoel weer bij die muur te zijn beland en hij is nog net zo hard als altijd.......

Ik begin me steeds vaker af te vragen of het niet gewoon Bram is. Vorig jaar gleed Bram ook af in september en belande in oktober in het ziekenhuis. De jaren daarvoor waren ook altijd winter opnames. Ik vraag me steeds vaker af of ik niet met alle rotzooi moet stoppen om weer eens te kijken wie Bram is zonder al die troep.

Met mijn hoofd weet ik dat dat ook niet zinvol is, we hebben Bram jaren zonder medicatie gehad en toen ging het met de epi beduidend slechter dan nu en was zijn leventje eigenlijk 1 lange aanval, maar mijn emoties zeggen: we kappen er mee en zien wel weer waar het schip strand.

Vandaag heb ik hem weer moeten couperen met stesoliet, voor het eerst dit jaar. Ik heb nog met Utrecht gebeld of dat eigenlijk wel kan in combi met Stiripentol (dit middel versterkt nl de werking van de bezo’s), maar kreeg daar geen gehoor. Ik heb gekozen voor een wat lagere dosering dan we gebruikten voor dat we starten met de stiri.

Ik ga steeds kijken bij Bram. Hij ligt daar maar, oogjes open, knipperend en trekkend, niet in slaap…… Wat is nu wijsheid. Normaal zou ik hem nog een dosis geven, maar ja………… Als ik Deventer bel, nemen ze hem weer op, beland hij aan de dormicumpomp en voor je het weet zijn we weer 3 maanden verder………….

druk, druk, druk en nog maals druk......

Het kookboek is naar de drukker, de info voor de posters ook!

Wat een bevalling..... Ik doe het niet alleen, er zijn allemaal mensen die heel hard meewerken, ontzettend lief, maar het blijft een hele kluif, pietsie verkeerd ingeschat misschien. Hopelijk wordt het 'wat' en goed ontvangen.

Nu het ketogeen congres nog want dat is zoals de titel al zegt 'VET' nodig! op 3 en 4 oktober en dan heb ik misschien/hopelijk weer wat tijd voor mijn eigen dingen. Dit soort dingen doen lijkt leuk, maar om het te combineren met ons gezin, is werkelijk hopeloos.........

Het loopt nog geen storm met aanmeldingen, vind ik persoonlijk wat teleurstellend, maar misschien valt het nog mee. We hebben nog heel even.........

Binnenkort dus weer een update en meer informatie over ons en Bram natuurlijk.........