School is weer begonnen, sporten en clubjes nog niet, thank god! Ik was er zo klaar mee, echt. Het is slecht ik weet het, maar ik kan een gevoel van blijdschap niet onderdrukken.
Het ritme weer terug, mijn avonden weer van
mij, dorp weer gevuld met bekende gezichten, ruimte voor mijn eigen gedachten.
Ik heb lieve kinderen, ze zijn beslist niet
moeilijk opvoedbaar en hebben altijd grappige ideeën om te doen. Jammer is dat
ze alles met mij willen doen. Ik wil ook wel wat met hen doen, maar ik wil na 13 jaar zo graag ook eens een keertje niet iets met ze doen,
maar alleen!!
Maandag ging goed, ik heb veel kunnen doen. Het was een lange schooldag en daarna
gingen ze beiden spelen. Joos bij een vriendinnetje en Max thuis met twee vriendjes. Ze gingen
kikkers vissen in de bosvijver. Na een uur of twee kwam Max het huis binnen
gestormd en gebood mij mijn telefoongesprek per direct te beëindigen. Hij had me nodig, of
beter gezegd hij had een ei dat mij nodig had! Een ganzen ei van het eilandje
en het was nog warm en hij hoorde wat vanbinnen, maar de moeder was weg….
Het koste mij nog heel wat overredingskracht
om Max uit te leggen dat alle eieren die tijdens hitte records in augustus
buiten liggen warm aanvoelen en dat ma ergens in mei al het ei in de steek had gelaten, dus dat
het niet gek is dat het ei onder die omstandigheden misschien wat borrelt en
pruttelt. Met andere woorden, met spoed naar buiten!!
Laat het nou helemaal niet tot mij
doordringen dat om bij dat eilandje te komen, je de vijver moet overzwemmen.
Dus toen Max vannacht om 3 uur naast mijn bed stond met hoge koorts en andere vage klachten, was ik
voornamelijk verrast en misschien wat geïrriteerd. Zes weken niets aan de hand
en 1 dag naar school en we zijn alweer ziek. Vanmorgen om ½ 7 drong het pas
goed tot mij door. Ik had inmiddels de site van de overheid over blauwalg
bestudeerd en wist dat mijn vakantie nog een weekje wordt uitgesteld……
Geen opmerkingen:
Een reactie posten