dinsdag 28 augustus 2012

Liever een goede buur........

 
En of dit een opgevoede hond is!!
Wij wonen in een wijk waar de gemiddelde leeftijd rond de 65 ligt. Men vindt zichzelf heel beschaafd, beweerd gestudeerd te hebben en een ieder klopt zichzelf op zijn schouder, ze hebben het goed gedaan.

Het is een bosrijk stukje dorp, met over het algemeen ruim opgezette jaren 60 woningen op redelijke percelen. Kinderstemmen hoor je zelden. Tot de Kredietcrisis een gewild stukje dorp. Tegenwoordig kan men z’n huis aan de straatstenen niet kwijt. Wellicht een gebrek aan vutters! Als men niet aan het bomen rooien is, een tuinclubje heeft of bridgedrive, dan kletst men over de heg, slaapt uit of leest de krant. Never a dull moment!

Gisteren kreeg ik van een van die pensionado’s een brief in de bus. Ze hadden last van het geblaf van de honden. Welbeschouwd kan ik me dat best voorstellen. We zitten met onze tuin aan de doorgaande weg naar het bos. De hele dag door passeren er honden met hun bazen en het spel van hoor en wederhoor wordt steeds groter. De pesionado’s hebben beslist een punt.

Toch irriteert het me en ben ik er al een dag en een nacht mee bezig. Ik denk dat het de manier is waarop dit aan ons kenbaar gemaakt werd. Het was nl middels een brief waarin men ons verzoekt, net als jawel: beschaafde mensen!, ons lawaai te beperken tussen 10 en 17 uur. De brief is bedoelt als “goede kritiek” aldus de schrijver en dient als hulp de woonsfeer te verbeteren!

Kijk en daar zit het hem in. Hoe kun je nu met een dergelijk epistel de woonsfeer verbeteren? Waarom komt deze man of vrouw, wiens dagelijkse zorg het behoud van AOW en 60+ kaart is, niet gewoon even binnen om een en ander te bespreken? Dan geef ik direct toe dat ze een punt hebben en beloof ik er zo spoedig mogelijk een redelijke oplossing voor te vinden. In de tussentijd zal ik beslist rekening met ze houden. Dat noem ik nl een goede leefsfeer!

Nu, met zo’n brief in mijn hand, ga ik pardoes onaardige dingen denken, over het huis dat al 2 jaar te koop staat, al het spaargeld dat misschien wel op de beurs verdampt is en hoe ze nu ook nog eens geconfronteerd worden met het afromen van de pensioenen. 

Als ze over de heg of op straat staan te kleppen, vraag ik me nu opeens af of ze het misschien over ons hebben……

Straks maar even een antiblafband halen bij de dierenspeciaalzaak, kunnen zij, maar ik ook weer rustig slapen!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten