vrijdag 31 augustus 2012

Veel liefs van ons

 
R.I.P. lief jongetje



Er is een lief jongetje, iets ouder dan mijn Bram, aan het vechten voor zijn leven. Stiekem hopen we allemaal dat hij het snel op zal geven. Maanden geleden is er besloten dat hij stuk is en dat ze hem moeten laten gaan. Hij staat bol van de epilepsie. Alles is een trigger en daarom ligt hij bloot en in het donker.  Als zijn moeder zijn kamer binnen komt zie je hem kijken, er komt een twinkel in zijn ogen en hij gaat zitten. Als ik bij hem kom, duwt hij me weg, hij wil mij niet, hij wil zijn moeder. Van zijn bed pakt hij een pluisje. Hij kijkt er naar en rolt hem tussen duim en wijsvinger en gaat weer liggen….. Zijn moeder is heel verdrietig, ze weet niet wat te doen. Haar jongetje is haar jongetje niet meer. Ze heeft goed geluisterd naar de artsen en de instelling waar hij woont. Ze moet zich er bij neerleggen, ze moet hem laten gaan……

Er is nog een jongetje, iets jonger, groot, sterk en goed doorvoed. Hij heeft nooit echt iets gekund al heeft men dat wel lang gehoopt. Ook hij is al jaren stuk en staat bol van de epilepsie. Alles is een trigger en ook dit jongetje vertoefde lange tijd het liefst in het donker al gaven ze daar niet teveel aan toe. Hij herkent je zelden als je bij hem komt. Met heel veel moeite kregen ze hem van de dormicumpomp af en zworen hem dit nooit meer te geven. Zijn moeder begrijpt de moeder van het jongetje hierboven heel goed. 
Ze sprak  nl. met veel verschillende artsen over het nut van het redden. Vele mede ouders waren boos op haar en begrepen haar niet, ze voelde zich heel erg alleen. Een arts van het WKZ begreep wel wat ze bedoelde en legde uit hoe ze dat in Utrecht doen: Een beetje morfine, geen eten, geen drinken. Het kan een tijdje duren, maar uiteindelijk werkt het altijd!

Het eerste jongetje heeft dokters uit het WKZ, het tweede jongetje niet meer.

dinsdag 28 augustus 2012

Liever een goede buur........

 
En of dit een opgevoede hond is!!
Wij wonen in een wijk waar de gemiddelde leeftijd rond de 65 ligt. Men vindt zichzelf heel beschaafd, beweerd gestudeerd te hebben en een ieder klopt zichzelf op zijn schouder, ze hebben het goed gedaan.

Het is een bosrijk stukje dorp, met over het algemeen ruim opgezette jaren 60 woningen op redelijke percelen. Kinderstemmen hoor je zelden. Tot de Kredietcrisis een gewild stukje dorp. Tegenwoordig kan men z’n huis aan de straatstenen niet kwijt. Wellicht een gebrek aan vutters! Als men niet aan het bomen rooien is, een tuinclubje heeft of bridgedrive, dan kletst men over de heg, slaapt uit of leest de krant. Never a dull moment!

Gisteren kreeg ik van een van die pensionado’s een brief in de bus. Ze hadden last van het geblaf van de honden. Welbeschouwd kan ik me dat best voorstellen. We zitten met onze tuin aan de doorgaande weg naar het bos. De hele dag door passeren er honden met hun bazen en het spel van hoor en wederhoor wordt steeds groter. De pesionado’s hebben beslist een punt.

Toch irriteert het me en ben ik er al een dag en een nacht mee bezig. Ik denk dat het de manier is waarop dit aan ons kenbaar gemaakt werd. Het was nl middels een brief waarin men ons verzoekt, net als jawel: beschaafde mensen!, ons lawaai te beperken tussen 10 en 17 uur. De brief is bedoelt als “goede kritiek” aldus de schrijver en dient als hulp de woonsfeer te verbeteren!

Kijk en daar zit het hem in. Hoe kun je nu met een dergelijk epistel de woonsfeer verbeteren? Waarom komt deze man of vrouw, wiens dagelijkse zorg het behoud van AOW en 60+ kaart is, niet gewoon even binnen om een en ander te bespreken? Dan geef ik direct toe dat ze een punt hebben en beloof ik er zo spoedig mogelijk een redelijke oplossing voor te vinden. In de tussentijd zal ik beslist rekening met ze houden. Dat noem ik nl een goede leefsfeer!

Nu, met zo’n brief in mijn hand, ga ik pardoes onaardige dingen denken, over het huis dat al 2 jaar te koop staat, al het spaargeld dat misschien wel op de beurs verdampt is en hoe ze nu ook nog eens geconfronteerd worden met het afromen van de pensioenen. 

Als ze over de heg of op straat staan te kleppen, vraag ik me nu opeens af of ze het misschien over ons hebben……

Straks maar even een antiblafband halen bij de dierenspeciaalzaak, kunnen zij, maar ik ook weer rustig slapen!

dinsdag 21 augustus 2012

nog effe wachten...

 

School is weer begonnen, sporten en clubjes nog niet, thank god! Ik was er zo klaar mee, echt. Het is slecht ik weet het, maar ik kan een gevoel van blijdschap niet onderdrukken.
Het ritme weer terug, mijn avonden weer van mij, dorp weer gevuld met bekende gezichten, ruimte voor mijn eigen gedachten.

Ik heb lieve kinderen, ze zijn beslist niet moeilijk opvoedbaar en hebben altijd grappige ideeën om te doen. Jammer is dat ze alles met mij willen doen. Ik wil ook wel wat met hen doen, maar ik wil na 13 jaar zo graag ook eens een keertje niet iets met ze doen, maar alleen!!

Maandag ging goed, ik heb veel kunnen doen. Het was een lange schooldag en daarna gingen ze beiden spelen. Joos bij een vriendinnetje en Max thuis met twee vriendjes. Ze gingen kikkers vissen in de bosvijver. Na een uur of twee kwam Max het huis binnen gestormd en gebood mij mijn telefoongesprek per direct te beëindigen. Hij had me nodig, of beter gezegd hij had een ei dat mij nodig had! Een ganzen ei van het eilandje en het was nog warm en hij hoorde wat vanbinnen, maar de moeder was weg….

Het koste mij nog heel wat overredingskracht om Max uit te leggen dat alle eieren die tijdens hitte records in augustus buiten liggen warm aanvoelen en dat ma ergens in mei al het ei in de steek had gelaten, dus dat het niet gek is dat het ei onder die omstandigheden misschien wat borrelt en pruttelt. Met andere woorden, met spoed naar buiten!!

Laat het nou helemaal niet tot mij doordringen dat om bij dat eilandje te komen, je de vijver moet overzwemmen. Dus toen Max vannacht om 3 uur naast mijn bed stond met hoge koorts en andere vage klachten, was ik voornamelijk verrast en misschien wat geïrriteerd. Zes weken niets aan de hand en 1 dag naar school en we zijn alweer ziek. Vanmorgen om ½ 7 drong het pas goed tot mij door. Ik had inmiddels de site van de overheid over blauwalg bestudeerd en wist dat mijn vakantie nog een weekje wordt uitgesteld……

zaterdag 11 augustus 2012

Toegang Kröller-Müller Museum1 kind boven de 12 jaar met bus: € 22,40

Kröller-Müller Museum
Het ‘uit huis’ is inmiddels geschied, zelfs officieel met uitschrijving van huidig woonadres en inschrijving in Apeldoorn.

Haleluja, wat een gedoe. 

Voorbeeld: 15 augustus moet ik wederom een formulier hebben ingeleverd. Ik denk inmiddels mijn 28ste formulier sinds mei 2012. Dit keer is het er eentje van de SVB, in verband met kinderbijslag. Bram, 13 jaar, woont niet langer meer thuis en dus moet er gecontroleerd worden of er nog steeds recht op kinderbijslag bestaat.

Behalve dat ik moet aangeven welke studie hij is gaan doen (hbo- of universitair onderwijs), moet ik ook specificeren welke onderhoudskosten wij hebben.

Bijvoorbeeld: woont uw kind buiten Nederland? Ouderbijdrage school? Schoolboeken/benodigdheden? Hoe vaak bezoekt u uw kind en wat kost dat dan per bezoek, per kwartaal? Hoe vaak haalt en brengt u uw kind en hoe? Wat zijn dan de kosten van kost en inwoning tijdens het verblijf van uw kind bij u thuis per dag? Hoeveel dagen per jaar verblijft uw kind thuis en wat kost dat dan per kwartaal? Hoeveel geeft uw kind uit aan geschenken, krijgt hij of zij ook zakgeld en hoeveel vakantie heeft uw kind per maand of kwartaal? Kleding, sport, contributie, kapper en toiletartikelen, niet vergoede ziektekosten en anders, namelijk……………. per maand, kwartaal, jaar? Verdient uw kind meer dan 266 euro per maand? Wij kunnen u vragen om bewijsstukken van de kosten. Bewaar alle rekeningen en bankafschriften van de kosten die u heeft gemaakt!

Ik kan u verzekeren dat Bram een duur kind is, zelfs al heeft hij dit seizoen geen nieuwe hockeyschoenen nodig en past hij wederom niet in dit formulier!

vrijdag 10 augustus 2012

Politiek II

22 juli schreef ik een aantal politieke partijen een brief (SP, D66, PvdA, CDA, Groenlinks en de VVD) met daarin een in mijn ogen volstrekt legitieme vraag over hun visie op het beleid van de zorg voor MCG-ers thuis en in wooninitiatieven.

Bovendien wilde ik graag weten wat men überhaupt gaat doen met de wooninitiatieven omdat er velen met de komst van de ZZP's onder water staan.

Helaas, alleen D66 heeft laten weten het bericht ontvangen te hebben en er op terug te komen. Verder heb ik van geen enkele partij ook maar iets gehoord, zelfs geen auto-ontvangstbevestiging?!!

Best gênant vind ik dat.....

maandag 6 augustus 2012

Mijn vriendje is weer thuis!

Bram is terug van weggeweest. Lekker bruin, helemaal heel en heel blij, stoppels, wilde haren, lekker bruin, smoezelige kleren en een vaag vochtig luchtje: een echt camping gastje. Hij is een beetje moe, maar dik tevreden met een lach voor ons allemaal!! Dank je wel Rochus, het was weer goud en ik ben blij dat je zelf ook genoten hebt!

Ze hebben ook nog wat meegenomen........ 

Nee hoor, dat is flauw. Ik heb ook een heleboel schone was gekregen ik ben aangenaam verrast, thanks!

zaterdag 4 augustus 2012

Vakantie man


Deze foto kreeg ik van Bram toegestuurd. Het zou me niet verbazen als dit illustratief is voor zijn twee weken vakantie in Frankrijk. Logisch dan ook dat Bram gisteren een slaapdag heeft ingelast en niet wakker te krijgen was :)

vrijdag 3 augustus 2012

Weer thuis!

Wij zijn weer thuis van een heerlijke vakantie vol contrast en gezelligheid. We hebben vertoefd in een huisje uit 1947 waar sindsdien echt heel weinig aan is veranderd. Het was er heel gezellig, het weer was goed en het strand was fijn!
Toch, toen het weer omsloeg, de kermis en het circus zich in Renesse hadden geinstalleerd, de tattoo's, piercings, te harde muziek  en de teken maar bleven komen, waren we wel een beetje klaar met Renesse, geen elektra, noch warm water. Eenvoud is mooi, maar alles heeft zijn grenzen ......


Vandaar dat we, toen het weer omsloeg, met Alfred mee terug naar Zwitserland zijn gegaan. Het was niet lang, maar wel heerlijk en het contrast o zo groot :) !

Wat hebben we genoten van ons verblijf in Zwitserland en natuurlijk dit prachtige Hotel!