vrijdag 10 juni 2011

Dat voelt lang geleden...

Jaren lang bracht ik 3-4 maanden per jaar door in het ziekenhuis,  maar de laatste 2-3 jaar nauwelijks meer. Het is dan ook wel even wennen. Gelukkig gaat het niet om iets dramatisch en loopt het allemaal met en sisser af.

Al zo'n twee jaar is Alfred aan het prutsen met zijn lenzen. Vorige week vroeg hij opeens om het nummer van de huisarts. Hij wilde een afspraak met een oogarts. De reden: hij zag flubbels, al een tijd, maar nu vervelend veel!

Op vrijdag had hij een afsprak. Het duurde eindeloos. Ik dacht nog heel even dat het door de mooie arts kwam, maar merkte vrij spoedig dat mijn grappen niet helemaal gepast waren. Ik kan het ook niet helpen, Alfred is een man en kan zo lekker piepen. Als hij verkouden is heeft hij griep, als hij griep heeft,  gaat hij dood en nu ook weer. Hij had flubbels in je zicht opgezocht en dat was het begin van MS....

De dokter constateerde staar en het loslaten van het netvlies, met een scheurtje. Hij werd terplekke gelaserd. Maandag terug komen. Maandag was het niet echt verbeterd, maar ze wilde het nog eens proberen, weer laseren, donderdag terug komen. Donderdag kijken en met spoed een afspraak in UMC Utrecht. Daar kijken en ja hoor, vrijdag operatie. Nieuwe lens (we hebben voor groen gekozen), nieuw glasvocht (doen ze met gas) en laseren in een open/leeg oog om twee scheurtjes inmiddels, te dichten.

En daar zit ik nu, te wachten op mijn man. Niemand weet hoe lang het duurt, maar niemand vindt het ook belangrijk om het uit te zoeken. Ik mocht niet mee naar de ok, Ik hoor niet wanneer hij op de uitslaapkamer is, ook daar mag ik niet komen. Er wordt nu eens helemaal geen info of input van mij verwacht, ik krijg niet eens koffie, ook niet als ik er om vraag aan de dame met de kar die hier voor andere patienten komt! Tjee dit is echt anders. Het maakt het wachten erg kaal en erg lang.

Wordt vervolgd!

1 opmerking:

  1. Al vind jij dit misschien niet ernstig, het is wel heftig hoor. En zeker zo onverwachts en dat op deze leeftijd met zijn ogen, lijkt me toch schrikken.
    Hopelijk verloopt alles goed en wordt zijn zicht weer goed. Sterkte ermee.

    BeantwoordenVerwijderen