donderdag 12 november 2009

ZZP VG 5

Dat is het besluit van het CIZ. 14 oktober heb ik op dit blog wat geciteerd uit deze ZZP, ik ben heel erg teleurgesteld om het zachtjes uit te drukken.

Wij gaan er met ons budget voor Bram 35% op achteruit............

Ik wist het, niet voor niets ben ik achter de PC gekropen om aandacht te vragen hiervoor, maar moet zeggen dat het hoe dan ook heel hard aan komt. Ik moet mij nog bezinnen hoe nu verder, even herpakken zoals dat heet.

Vervolg:

Toen de mevrouw van het CIZ belde, was het hier net spitsuur, ik moest echt mijn best doen mij te concentreren om een zinvol gesprek te voeren en heb haar gevraagd mij de volgende dag terug te bellen onder schooltijd.

Tot ½ 3 heb ik bij de telefoon zitten wachten en toen belde ze eindelijk. Heb haar gezegd dat ik bijzonder slecht geslapen heb.

Hoe moet dat nou? Alle teksten uit Den Haag op de site van VWS die Bussemaker naar buiten brengt wijzen er op dat men zich begint te realiseren dat het ZZP systeem voor onze kinderen niet passend/toereikend is. MCG kinderen, thuiswonende kinderen, PGB kinderen en zelfs moeilijk instelbare epilepsie worden aangegeven als aandachtspunten. In 2010/2011 moeten daar oplossingen voor komen. Maar wat moeten wij in die tussentijd?

Dat het de bedoeling is het goed te (gaan) regelen is evident!

In ons gesprek gaf zij aan ook slecht geslapen te hebben. Zij voelt zich één van de laatste indicatiestellers die daadwerkelijk met haar handen aan het bed heeft gestaan en merkt dat collega’s en beleidsmakers zich niet realiseren wat het behelst om voor een kind als Bram te zorgen. Ook weet zij dat de zorg in instellingen voor kinderen als Bram heel schraal is geworden in de loop der jaren en vindt het juist zo bewonderenswaardig als ouders het kunnen opbrengen zelf voor hun kind te blijven zorgen dat zo intensief, veel en complex zorg nodig heeft. Niet alleen de fysieke last, maar ook de emotionele last voor het gezin maakt het gewoon zwaar….

Ik kon niet anders dan beamen wat ze zei, want zo voel ik het ook.

Gelukkig heeft ze bedacht om zich te beroepen op de mogelijkheid om een uitzondering te maken. Af te wijken van de leidraad van de regelgeving en besloten ons huidige budget in functies en klassen zoveel mogelijk te benaderen.

Ik kon haar wel zoenen!!!!!!

Nu maar hopen dat het zorgkantoor ook wil meewerken, wordt vervolgd……

Geen opmerkingen:

Een reactie posten